-
1.
filoz. ruch umysłowy stworzony przez sofistów w starożytnej Grecji -
[sofistyka] lub pot. [sofistyka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
Podjęcie dziedzictwa antyku, jego filozofii, było na samym początku. Podjęcie zadania, jakiemu służyli przed wiekami Platon i Arystoteles, ten drugi może szczególnie, którzy postawili wielkie veto sofistyce - negującej istnienie, czy też istotność prawdy, wprowadzającej relatywizm zarówno prawd, jak i wartości.
źródło: NKJP: Krzysztof Koehler: Kościół, reformacja, dialog, Fronda, 2001
Twórcy i pionierzy sofistyki nie zasłużyli na wiele krzywdzących ocen, jakie padały z ust ich przeciwników. Im przecież zawdzięczali Grecy, a później Rzymianie i cały świat helleński, opracowanie i wprowadzenie struktury wyższego szkolnictwa.
źródło: NKJP: Jerzy Mirewicz: Współtwórcy Europy, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sofistyka
sofistyki
D. sofistyki
sofistyk
C. sofistyce
sofistykom
B. sofistykę
sofistyki
N. sofistyką
sofistykami
Ms. sofistyce
sofistykach
W. sofistyko
sofistyki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
gr. sophistikḗ