-
2.
książk. świadome dowodzenie pewnych tez za pomocą wieloznacznych pojęć lub nielogicznych i niezgodnych z rzeczywistością argumentów -
[sofistyka] lub pot. [sofistyka]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Straciłem cierpliwość. Po co ta sofistyka, kiedy dziekan wie, że to moje wyniki i moja praca? Gotowało się we mnie. Czyją stronę on trzyma?
źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
[...] należy bezwzględnie przestrzegać zasady pierwszeństwa rodziców w określaniu celów i form wychowania ich dzieci – nawet wtedy, gdy te formy i zasady nam nie odpowiadają. Jedyną rzeczywistą barierą może tu być działanie wprost na szkodę dziecka w sensie przemocy, zagrożenia życia lub zdrowia, i to w sposób ewidentny. Nie może to natomiast być jakakolwiek sofistyka odwołująca się do tej zasady. Zawsze należy domniemywać rację rodziców.
źródło: NKJP: Krzysztof A. Wojcieszek: Perspektywy włączenia rodziców w „Wychowanie do życia w rodzinie”, Wychowawca, 2002-03
Gdy [...] celem argumentacji jest uzyskanie poklasku u słuchaczy z powodu biegłości w pozornym dowodzeniu, mamy do czynienia z sofistyką.
źródło: NKJP: Jacek Kwosek: Erystyka, czyli o sztuce prowadzenia sporów, 2009
Dzięki [...] zdecydowanej postawie i prawnej sofistyce niewolnikom z „La Amistad” zwrócono wolność i zezwolono na powrót do Sierra Leone.
źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Sławy z ław, Polityka, 2004-10-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sofistyka
sofistyki
D. sofistyki
sofistyk
C. sofistyce
sofistykom
B. sofistykę
sofistyki
N. sofistyką
sofistykami
Ms. sofistyce
sofistykach
W. sofistyko
sofistyki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
gr. sophistikḗ