-
książk.
ogół tego, co istnieje
-
-
|
Opis, tyle że pojmujący „świat” jako coś więcej niż kosmos martwych konstelacji: jako cały świat, jako wszechbyt, jako ogół wszechistnienia.
źródło: NKJP: Piotr Wierzbicki: Zapis świata. Traktat metafizyczny, 2009
|
|
Tak więc morskie głębiny wydawały bogów i kreowały bohaterów, dawały i odbierały życie, symbolizując jego dynamizm i przemiany. Uosabiały związki z wszechbytem, z jego pierwotną istotą [...].
źródło: NKJP: Jan Pieszczachowicz: Koniec wieku: szkice o literaturze, 1994
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
wszechbyt
|
wszechbyty
|
|
| D. |
wszechbytu
|
wszechbytów
|
|
| C. |
wszechbytowi
|
wszechbytom
|
|
| B. |
wszechbyt
|
wszechbyty
|
|
| N. |
wszechbytem
|
wszechbytami
|
|
| Ms. |
wszechbycie
|
wszechbytach
|
|
| W. |
wszechbycie
|
wszechbyty
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Złożenie: wszech (< zach.sł. *vьšěchъ [D. lm]) - zob. wszak + -byt (zob.)
CHRONOLOGIZACJA:
1842,
Przegląd Naukowy, nr 3, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 24.02.2025