skartabel
skartabella
-
w dawnej Polsce: osoba, której w nieodległej przeszłości oficjalnie nadano szlachectwo, korzystająca tylko z niektórych przywilejów szlacheckich i niemająca prawa piastowania urzędów oraz sprawowania funkcji poselskich
-
- skartabell
- skartabella
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
A na kim byś kończył, najjaśniejszy panie, skoro od cesarza do skartabela wszystko szlachta?
źródło: Jan Ziółkowski: Homines novi, 1955 (books.google.pl)
Odróżniano trzy kategorie rycerzy: szlachtę, skartabellów [...] oraz rycerzy kreowanych z sołtysa i kmiecia.
źródło: Henryk Łowmiański: Początki Polski, 1967 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skartabel
skartabelowie
D. skartabela
skartabelów
C. skartabelowi
skartabelom
B. skartabela
skartabelów
N. skartabelem
skartabelami
Ms. skartabelu
skartabelach
W. skartabelu
skartabelowie
Inne uwagi
W M lm używana była również nienacechowana forma skartabele .