sokolnik
-
łow. osoba, która pielęgnuje i układa do polowania sokoły lub inne ptaki łowne oraz poluje z nimi
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
ptaki -
synonimy: sokolniczy II
-
Dwuletnia Aksa i czteroletnia Zuza, samice jastrzębia gołębiarza, pod okiem sokolnika płoszą w kieleckim parku kawki i gawrony, by odstręczyć je od zakładania gniazd.
źródło: NKJP: (PAP): Jastrzębie strzegą porządku w parku, Metropol, 2001
Sokolnicy przynieśli [...] drapieżne ptaszyska, mające chwytać zające i kuropatwy.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
Dobry poseł, jak dobry sokół... do sokolnika lubi wracać.
źródło: NKJP: Marian Pankowski: Ksiądz Helena: wybór utworów dramatycznych, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sokolnik
sokolnicy
ndepr sokolniki
depr D. sokolnika
sokolników
C. sokolnikowi
sokolnikom
B. sokolnika
sokolników
N. sokolnikiem
sokolnikami
Ms. sokolniku
sokolnikach
W. sokolniku
sokolnicy
ndepr sokolniki
depr -