zakonność
-
stan zakonny - bycie we wspólnocie religijnej, której członkowie związani ślubami żyją według ściśle określonych reguł
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem -
synonimy: zakonnictwo
-
Nigdy w życiu nie byłem tak znany i nagabywany, jak tam, w Afryce. W Polsce można ze swoją zakonnością łatwo się ukryć, w RCA natomiast zawsze nas widać i poprzez to zawsze jesteśmy osobami publicznymi.
źródło: NKJP: Robert Krawiec: Chcę być głosem tych, którzy go nie mają, Głos Ojca Pio, 2006
Jestem dyskretny w zewnętrznym eksponowaniu swojej zakonności. Bardzo rzadko wkładałem habit, kiedy występowałem jako rektor.
źródło: KWJP: Guido Vergauwen, Łukasz Wiśniewski: Teologia dobra na wszystko, W Drodze, 2016-06-01
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zakonność
zakonności
D. zakonności
zakonności
C. zakonności
zakonnościom
B. zakonność
zakonności
N. zakonnością
zakonnościami
Ms. zakonności
zakonnościach
W. zakonności
zakonności
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Na podstawie indeksu haseł