rozchmurzyć

  • uczynić mniej ponurym
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    emocje i uczucia

  • synonimy:  rozpogodzić
    antonimy:  zachmurzyć
    • rozchmurzyć czoło, oblicze, twarz
  • Zobaczył Abakanowicz, ekspozycję w kilku muzeach, ratusz i katedrę, co go trochę rozchmurzyło.

    źródło: NKJP: BALTAZAR: Cudze chwalicie..., Gazeta Poznańska, 2006-05-27

    Postanowił jeszcze raz wypróbować swe zdolności i rozchmurzyć ponurego fryzjera.

    źródło: KWJP: Olgierd Kwiatkowski: Klasyk piłkarsko-literacki, Gazeta Lokalna — Warszawa, 2013-11-09

    Liczyła na to, że niecodzienne doznania, dla których mimo późnej pory tłukli się tu dorożką przez prawie pół miasta, chociaż na chwilę rozchmurzą jej oblicze.

    źródło: KWJP: Małgorzata Gutowska-Adamczyk: Podróż do miasta świateł. Róża z Wolskich, 2012

    Powyższe wydarzenia, mimo iż w aktualnej sytuacji dość znamienne, nie były jednak w stanie rozchmurzyć ponurych min inwestorów.

    źródło: NKJP: Jan M. Fijor: Podatki w górę, podatki w dół, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2001-09-12

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozchmurzę
    rozchmurzymy
    2 os. rozchmurzysz
    rozchmurzycie
    3 os. rozchmurzy
    rozchmurzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozchmurzyłem
    +(e)m rozchmurzył
    rozchmurzyłam
    +(e)m rozchmurzyła
    rozchmurzyłom
    +(e)m rozchmurzyło
    rozchmurzyliśmy
    +(e)śmy rozchmurzyli
    rozchmurzyłyśmy
    +(e)śmy rozchmurzyły
    2 os. rozchmurzyłeś
    +(e)ś rozchmurzył
    rozchmurzyłaś
    +(e)ś rozchmurzyła
    rozchmurzyłoś
    +(e)ś rozchmurzyło
    rozchmurzyliście
    +(e)ście rozchmurzyli
    rozchmurzyłyście
    +(e)ście rozchmurzyły
    3 os. rozchmurzył
    rozchmurzyła
    rozchmurzyło
    rozchmurzyli
    rozchmurzyły

    bezosobnik: rozchmurzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. rozchmurzmy
    2 os. rozchmurz
    rozchmurzcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. rozchmurzyłbym
    bym rozchmurzył
    rozchmurzyłabym
    bym rozchmurzyła
    rozchmurzyłobym
    bym rozchmurzyło
    rozchmurzylibyśmy
    byśmy rozchmurzyli
    rozchmurzyłybyśmy
    byśmy rozchmurzyły
    2 os. rozchmurzyłbyś
    byś rozchmurzył
    rozchmurzyłabyś
    byś rozchmurzyła
    rozchmurzyłobyś
    byś rozchmurzyło
    rozchmurzylibyście
    byście rozchmurzyli
    rozchmurzyłybyście
    byście rozchmurzyły
    3 os. rozchmurzyłby
    by rozchmurzył
    rozchmurzyłaby
    by rozchmurzyła
    rozchmurzyłoby
    by rozchmurzyło
    rozchmurzyliby
    by rozchmurzyli
    rozchmurzyłyby
    by rozchmurzyły

    bezosobnik: rozchmurzono by

    bezokolicznik: rozchmurzyć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozchmurzywszy

    gerundium: rozchmurzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: rozchmurzony

    odpowiednik aspektowy: rozchmurzać

  • bez ograniczeń + rozchmurzyć +
    KOGO/CO
  • Zob. chmura 1

CHRONOLOGIZACJA:
1818, Tygodnik Polski i Zagraniczny, nr 4, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 03.04.2025