zaćwiczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. uderzając człowieka lub zwierzę batem lub kijem, doprowadzić do jego śmierci

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

Wykrzykiwał, że udowodni jej, kto jest jej panem i władcą. Że oto ćwiczy ją batogiem, jak chce, a jak zechce, to zaćwiczy na śmierć, bo nikt się za nią nie ujmie, nikt nie da pomocy - ani ludzie, ani bogowie.

źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997

- To parszywiec - rzuciła wściekle kobieta. - Chciał go na śmierć zaćwiczyć. Wiedziałam, wiedziałam! Ale już nikomu krzywdy nie zrobi.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

W pierwszym odruchu pomyślał, że nieodzowne jest przeprowadzenie śledztwa, ukaranie winnych, choćby mieli zostać zaćwiczeni na śmierć biczami flagrum, o których słynny rzymski poeta Horacy mawiał, że są horribile flagellum – straszliwym narzędziem kary.

źródło: KWJP: Wojciech Dutka: Apokryf, 2021

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zaćwiczę	zaćwiczymy
2 os.	zaćwiczysz	zaćwiczycie
3 os.	zaćwiczy	zaćwiczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaćwiczyłem +(e)m zaćwiczył	zaćwiczyłam +(e)m zaćwiczyła	zaćwiczyłom +(e)m zaćwiczyło	zaćwiczyliśmy +(e)śmy zaćwiczyli	zaćwiczyłyśmy +(e)śmy zaćwiczyły
2 os.	zaćwiczyłeś +(e)ś zaćwiczył	zaćwiczyłaś +(e)ś zaćwiczyła	zaćwiczyłoś +(e)ś zaćwiczyło	zaćwiczyliście +(e)ście zaćwiczyli	zaćwiczyłyście +(e)ście zaćwiczyły
3 os.	zaćwiczył	zaćwiczyła	zaćwiczyło	zaćwiczyli	zaćwiczyły

bezosobnik: zaćwiczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaćwiczmy
2 os.	zaćwicz	zaćwiczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaćwiczyłbym bym zaćwiczył	zaćwiczyłabym bym zaćwiczyła	zaćwiczyłobym bym zaćwiczyło	zaćwiczylibyśmy byśmy zaćwiczyli	zaćwiczyłybyśmy byśmy zaćwiczyły
2 os.	zaćwiczyłbyś byś zaćwiczył	zaćwiczyłabyś byś zaćwiczyła	zaćwiczyłobyś byś zaćwiczyło	zaćwiczylibyście byście zaćwiczyli	zaćwiczyłybyście byście zaćwiczyły
3 os.	zaćwiczyłby by zaćwiczył	zaćwiczyłaby by zaćwiczyła	zaćwiczyłoby by zaćwiczyło	zaćwiczyliby by zaćwiczyli	zaćwiczyłyby by zaćwiczyły

bezosobnik: zaćwiczono by

bezokolicznik: zaćwiczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaćwiczywszy

gerundium: zaćwiczenie

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zaćwiczenie	zaćwiczenia
D.	zaćwiczenia	zaćwiczeń
C.	zaćwiczeniu	zaćwiczeniom
B.	zaćwiczenie	zaćwiczenia
N.	zaćwiczeniem	zaćwiczeniami
Ms.	zaćwiczeniu	zaćwiczeniach
W.	zaćwiczenie	zaćwiczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaćwiczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zaćwiczony	zaćwiczony	zaćwiczony	zaćwiczone	zaćwiczona
D.	zaćwiczonego	zaćwiczonego	zaćwiczonego	zaćwiczonego	zaćwiczonej
C.	zaćwiczonemu	zaćwiczonemu	zaćwiczonemu	zaćwiczonemu	zaćwiczonej
B.	zaćwiczonego	zaćwiczonego	zaćwiczony	zaćwiczone	zaćwiczoną
N.	zaćwiczonym	zaćwiczonym	zaćwiczonym	zaćwiczonym	zaćwiczoną
Ms.	zaćwiczonym	zaćwiczonym	zaćwiczonym	zaćwiczonym	zaćwiczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zaćwiczeni	zaćwiczeni	zaćwiczone	zaćwiczone
D.	zaćwiczonych	zaćwiczonych	zaćwiczonych	zaćwiczonych
C.	zaćwiczonym	zaćwiczonym	zaćwiczonym	zaćwiczonym
B.	zaćwiczonych	zaćwiczonych	zaćwiczonych	zaćwiczone
N.	zaćwiczonymi	zaćwiczonymi	zaćwiczonymi	zaćwiczonymi
Ms.	zaćwiczonych	zaćwiczonych	zaćwiczonych	zaćwiczonych

Składnia

+

zaćwiczyć

+

KOGO/CO

Pochodzenie

Od: ćwiczyć