-
1.
budowla sakralna, w której modlą się wyznawcy jakiejś religii -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
rodzaje budowli i ich cechy -
- dorycka; barokowa, gotycka, romańska; antyczna, starożytna; buddyjska, chrześcijańska, ewangelicka, katolicka, protestancka...; pogańska; egipska, grecka...; drewniana, murowana; dawna; monumentalna, okazała, ogromna świątynia; świątynia klasztorna; parafialna; Świątynia Jerozolimska
- świątynia Afrodyty, Apollina, Jowisza..., jakiegoś boga, jakiejś bogini, Słońca, Swarożyca; Majów, Salomona
- świątynia z kamienia, z jakiegoś okresu, z V wieku
- dostojnicy, kapłan, sługa; architektura; bryła; resztki, ruiny; bramy, drzwi, wrota; dach, okna; fasada, fronton, mury, posadzka, sklepienie, ściany; próg, stopnie; przedsionek; dziedziniec, kolumnada, kolumny, krużganki; kopuła, wieża; część, wnętrze; skarbiec; budowa; budowniczowie; okolice, teren; wystrój; w głąb; ze szczytu świątyni
- świątynia stoi gdzieś
- budować, odbudować, wybudować, wznieść/wznosić, zbudować; burzyć, niszczyć, zburzyć; odnowić/odnawiać; ograbić, podpalić, zbezcześcić; obejrzeć, odwiedzić/odwiedzać, zobaczyć, zwiedzić/zwiedzać; konsekrować, poświęcać; dekorować; otaczać opuszczać świątynię
-
Jak zwykle przed buddyjskimi świątyniami, na prawo od bramy stał wielki bęben modlitewny, którego walec pokrywały święte formuły.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tajemnicza wyprawa Tomka, 1996
W ciemnym wąwozie o kilkadziesiąt metrów poniżej nas bielały kolumnady starożytnej świątyni.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1961
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. świątynia
świątynie
D. świątyni
świątyń
C. świątyni
świątyniom
B. świątynię
świątynie
N. świątynią
świątyniami
Ms. świątyni
świątyniach
W. świątynio
świątynie
-
psł. *svętyńi (ż) 'świętość' > 'przedmiot święty lub miejsce święte'
Od: psł. przymiotnika *svętъ (zob. święty ), z przyrostkiem *-yńi.