-
3.
wprowadza zdanie podrzędne, które wskazuje na możliwy cel tego, o czym mowa w zdaniu nadrzędnym -
wykładnik celu
-
Znał już Franza Mocka, który kilka dni temu przyszedł onieśmielony do jego szefa Maksa Klugego, by zamówić uroczysty niedzielny obiad na cześć swojego brata.
źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
Czy nie po to jest się na Ziemi mężczyzną, by samemu rozstrzygać takie sprawy? By w sobie samym znaleźć tężyznę i wytrwałość, która pozwala obejść się bez cudzej pomocy?
źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1998
Szóstego lipca 1990 roku w motelu „George”, także przy szosie Warszawa-Katowice, policja zorganizowała zasadzkę na sześciu pruszkowskich (tak w slangu nazywa się członków gangu, by odróżnić ich od zwyczajnych mieszkańców Pruszkowa - pruszkowiaków).
źródło: NKJP: Ewa Ornacka, Piotr Pytlakowski: Alfabet mafii, 2005
Jeden z komandosów widzi to kątem oka i by zapobiec nieszczęściu, rzuca się w bramkarskiej paradzie, łapiąc budzik w locie.
źródło: NKJP: Juliusz Machulski, Piotr Wereśniak, Ryszard Zatorski: Kiler, 1998
- Nie z miłości, bynajmniej, lecz po to i tylko po to, byś wziął udział.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
-
część mowy: włącznik
-
_: Zd.Nadrz., by _: Zd.Podrz.
Zd.Nadrz.: Cz. nazywający czynności zamierzone
Zd.Podrz.: Cz cz. przesz., bezok.aglutynacja: w zdaniach z Cz. cz. przesz. obligatoryjna: bym, byś, byśmy, byście korelat: fakultatywny: po to ograniczenia zakresu użycia:w Zd.Podrz. nie: Cz. t. przyp., cz. teraźn., cz. przysz.szyk: obligatoryjna antepozycja względem Zd.Podrz, zmienny względem Zd.Nadrz. -
psł. *by
Pierwotnie forma 3 osoby liczby pojedynczej aorystu od czasownika *byti (zob. być), używana wtórnie w funkcji spójnika.