-
4.
książk. ogół cech stanowiących o byciu kimś lub czymś -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
-
- cała, swoja istota
-
Spoza zamkniętych drzwi pokoiku na górce wyraźnie dolatywały nerwowe sygnały krótkofalówki, drobne jak jęk rzeczy rozpaczającej całą swą martwą istotą.
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1977
Wizja była tak plastyczna i sugestywna, że całą mą istotą przeniosłem się na chwilę w czasy starożytne.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1974
Jego umysł osuwa się w otchłań, głowa, myśli, cała istota pogrążają się w pustce, a on wnika coraz głębiej i głębiej, i głębiej…
źródło: NKJP: Neil Gaiman, Amerykańscy bogowie, Esensja, 2008-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. istota
D. istoty
C. istocie
B. istotę
N. istotą
Ms. istocie
W. istoto
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *jьstota 'pewność, prawdziwość, rzeczywistość'