ktoś ucieka, gdzie pieprz rośnie - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. ktoś ucieka, chcąc się znaleźć jak najdalej od określonej osoby lub miejsca

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Podziwiam pana odwagę. Nie bał się pan tego zderzenia, choć powiem szczerze, że ja bym uciekał, gdzie pieprz rośnie... źródło: NKJP: (pas): Budowlani wierzą w zwycięstwo nad Ogniwem!, Express Ilustrowany, 2002-06-01
	Nigdy nie fundowała niczego innym, nigdy też nie próbowała się nikomu odwdzięczać. [...] Poznani w drugim okresie życia ludzie zwykle uciekali przed nią, gdzie pieprz rośnie. źródło: NKJP: Monika Rakusa: 39,9, 2008
	nieprzyjemnie zaciśnięte, wargi wąziutkie, twarz wykrzywiona. A oczy złe, że strach! Przez moment zdradzają swoją prawdziwą naturę i mężczyzna, jeśli jest bacznym obserwatorem, powinien w tym właśnie momencie doznać iluminacji i uciekać, gdzie pieprz rośnie! źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996
	Gdy zbliżał się front, a nasi wiali, gdzie pieprz rośnie, uaktywniła się ich partyzantka. źródło: NKJP: Andrzej Żor: Jedenaście dialogów z porcelanową filiżanką w tle, 2009
	Twardziele nie zmykają, gdzie pieprz rośnie tylko dlatego, że rozległ się podejrzany szmer, a przecież zamierzał zostać twardzielem. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008
	Na Małym okrzyk Torby nie wywarł wrażenia. Zamiast zwiewać, gdzie pieprz rośnie, chłopiec pomachał im, a potem spokojnym krokiem ruszył przed siebie. źródło: NKJP: Tomasz Trojanowski: Wielki powrót, 2007

typ frazy: fraza czasownikowa

ndk, npch; odmienny: uciekać