-
1.
twarda warstwa, która okrywa powierzchnię czegoś -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
- cienka, gruba, sztywna, twarda; chropawa, chropowata; popękana, spękana, wypalona, zmarznięta; gliniasta, lodowa, plastikowa, skalna, solna, wapienna; księżycowa, ziemska; pusta, zewnętrzna skorupa; skorupa kontynentalna, oceaniczna, śnieżna
- skorupa dyni, jaja, kokosa, orzecha; Księżyca, Ziemi; brudu, krwi, lodu
- grubość; fragmenty, powierzchnia, warstwy; ruchy, wstrząsy skorupy
- naprężenia w skorupie
- rozbić skorupę
- pokryty skorupą
- zamknięty w skorupie
-
Skorupa błota zaschła w marmurkowy wzór popękań.
źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1996
[...] potrafią być szczęśliwe malutkie pisklęta, które co dopiero wygrzebały się ze skorupy jaja.
źródło: NKJP: Faustyna znaczy szczęśliwa, Dziennik Polski, 2002-07-01
Tryton to jeden z księżyców Neptuna, najzimniejszy z dotychczas badanych, pokryty twardą, lodowatą skorupą.
źródło: NKJP: Joanna Rose: Nauka, Dodatek do Gazety Wyborczej, 1994-03-18
Kalcytowe skorupy załamują się, grzęznę po kostki w czymś, co jest podobne do kruchych wafli.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skorupa
skorupy
D. skorupy
skorup
C. skorupie
skorupom
B. skorupę
skorupy
N. skorupą
skorupami
Ms. skorupie
skorupach
W. skorupo
skorupy
-
psł. *skorupa / *skoŕupa (?) 'twarda pokrywa, powłoka, skorupa'
Od psł. *skora ‘skóra, kora, to, co otacza, powleka' (zob. skóra ), chociaż brak paralelnych formacji rzeczownikowych z przyrostkiem *-(j)upa pozostawia wątpliwości. Wtórna postać *skorlupa powstała drogą skojarzenia z czasownikiem *lupiti ‘zdzierać zewnętrzną warstwę, usuwać łupinę, skórę, korę’ (zob. łupić, łupać)