-
4.
twarda osłona, która okrywa ciało niektórych zwierząt -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych -
- ślimacza, żółwia; twarda skorupa
- skorupa kraba, małży, ślimaka, żółwia
- ślimak bez skorupy
- ślimak, żółw w skorupie
- mieć skorupę
- chować się, skryć się, zamykać się jak ślimak w skorupie
-
Skorupa kraba, najeżona po brzegach kolcami, służyła im za popielniczkę [...].
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1994
Po oczyszczeniu wydobywa się ślimaka ze skorupy i gotuje w rosołku, przyprawia [...].
źródło: NKJP: Ślimak, ślimak pokaż rogi, Dziennik Polski, 2001-03-24
Potwór był jednak zbyt szybki, miecz uderzył w chitynową skorupę, nie przecinając jej - gruby dywan mchu zamortyzował uderzenie.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
Wyrabiali ponadto i pięknie zdobili instrumenty muzyczne, jak bębny, grzechotki z żółwich skorup i flety, będące specjalnością szamanów.
źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skorupa
skorupy
D. skorupy
skorup
C. skorupie
skorupom
B. skorupę
skorupy
N. skorupą
skorupami
Ms. skorupie
skorupach
W. skorupo
skorupy
-
psł. *skorupa / *skoŕupa (?) 'twarda pokrywa, powłoka, skorupa'
Od psł. *skora ‘skóra, kora, to, co otacza, powleka' (zob. skóra ), chociaż brak paralelnych formacji rzeczownikowych z przyrostkiem *-(j)upa pozostawia wątpliwości. Wtórna postać *skorlupa powstała drogą skojarzenia z czasownikiem *lupiti ‘zdzierać zewnętrzną warstwę, usuwać łupinę, skórę, korę’ (zob. łupić, łupać)