-
5.
świadomie wytwarzany przez kogoś rodzaj psychicznej bariery, oddzielającej go od otoczenia i spraw innych ludzi -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne -
synonimy: pancerz
-
- ochronna, plugawa; moja, swoja, własna skorupa
- skorupa egoizmu, obojętności
- wyjść, wyleźć ze skorupy
- przebić się przez skorupę; chować się, schować się w skorupę
-
[...] dobrobyt niszczy ludzi moralnie, zamyka ich w skorupie egoizmu i użycia, odwraca ich od najszczytniejszego ludzkiego powołania [...].
źródło: NKJP: Jerzy Turowicz: Kościół ubogich, Gazeta Wyborcza, 1999-01-30
Naród się przebudził, zrzucił z siebie skorupę obojętności i obłudy, przemówił silny, donośny, polski, narodowy głos.
źródło: NKJP: Marek Bukowski: Wysłannik szatana, 1999
[...] przyjechaliśmy do Polski, żeby zobaczyć inny świat, wyjść ze swojej skorupy, zobaczyć, jak ludzie żyją gdzie indziej.
źródło: NKJP: Pokazać inny świat, Dziennik Polski, 2002-03-27
Nie odzywam się do nikogo, żeby nie usłyszeć nic, co mogłoby mnie znów wytrącić, zanim moja skorupa stwardnieje na tyle, by móc uczestniczyć w „życiu zbiorowym” [...].
źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Monografia grzechów z dziennika 1978-1989, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skorupa
skorupy
D. skorupy
skorup
C. skorupie
skorupom
B. skorupę
skorupy
N. skorupą
skorupami
Ms. skorupie
skorupach
W. skorupo
skorupy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *skorupa / *skoŕupa (?) 'twarda pokrywa, powłoka, skorupa'
Od psł. *skora ‘skóra, kora, to, co otacza, powleka' (zob. skóra ), chociaż brak paralelnych formacji rzeczownikowych z przyrostkiem *-(j)upa pozostawia wątpliwości. Wtórna postać *skorlupa powstała drogą skojarzenia z czasownikiem *lupiti ‘zdzierać zewnętrzną warstwę, usuwać łupinę, skórę, korę’ (zob. łupić, łupać)