-
3.
pot. naczynie wykonane z tworzywa, które można stłuc lub połamać -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
sprzęty domowe i przedmioty codziennego użytku -
hiperonimy: naczynie
-
Zobacz, Euzebku, na tych z tyłu, lepsze cwaniaki, z busa sprzedają arcoroc, takie nietłukące się skorupy, szklanki, talerze, dzbanki, kolorowe, przezroczyste, matowe.
źródło: NKJP: Dawid Bieńkowski: Nic, 2005
[...] kupił jakąś porcelanową skorupę i starą lampę kolejarską.
źródło: NKJP: Lech Wand: Moi pasażerowie, Dodatek do Gazety Wyborczej, 1997-10-10
Tęskniłam za Wiesią, która [...] pracowała w fabryce ceramicznej [...]. „Wiesz, Mirka - pisała do mnie - tu to się dopiero żyje...! [...] Tylko te skorupy... po wytoczeniu 50 talerzy mam ochotę rzucać nimi w kierownika.”
źródło: NKJP: Najtrwalsza okazała się nasza przyjaźń, Życie na gorąco nr 37, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skorupa
skorupy
D. skorupy
skorup
C. skorupie
skorupom
B. skorupę
skorupy
N. skorupą
skorupami
Ms. skorupie
skorupach
W. skorupo
skorupy
-
psł. *skorupa / *skoŕupa (?) 'twarda pokrywa, powłoka, skorupa'
Od psł. *skora ‘skóra, kora, to, co otacza, powleka' (zob. skóra ), chociaż brak paralelnych formacji rzeczownikowych z przyrostkiem *-(j)upa pozostawia wątpliwości. Wtórna postać *skorlupa powstała drogą skojarzenia z czasownikiem *lupiti ‘zdzierać zewnętrzną warstwę, usuwać łupinę, skórę, korę’ (zob. łupić, łupać)