studzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

powodować zmniejszenie intensywności czyichś uczuć lub czyjegoś zaangażowania w coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	chłodzić ochładzać ostudzać
	antonimy:	podgrzewać

studzić entuzjazm, inicjatywę, ochotę, optymizm, przerażenie, temperament, zapał; emocje, nadzieje, nastroje, obawy, oczekiwania, spory, uczucia, zamiary, zapędy; rozgrzane głowy, serce
studzić skutecznie, szybko; z lekka
próbować, starać się studzić
łagodzić i studzić spory, osiągać konsensus i studzić nastroje, zniechęcać i studzić zapał, uspokajać i studzić

	- To przydatny człowiek - [...]. Ale ma swoje specyficzne zagrania i trzeba go studzić. źródło: KWSJP: Dobrochna Kędzierska: Żal na luzie, 1985
	Przy piwie trzeba się pocałować, inaczej smakuje gorzko. - Krystian wyciąga po nią swe mocne łapy. - Ale tylko wtedy, kiedy ja stawiam - studzi go kobieta. źródło: KWSJP: Ryszard Lassota: Tajemnica, 1978
	Joanna stara się studzić wielkie plany babci i mamy. - I kto zje to wszystko, co chcecie podać? źródło: KWSJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1996
	Porażki uczą ostrożności i studzą optymizm. źródło: NKJP: Ewa Nowakowska: Mózgu nie sklonujemy, Polityka, 2000-12-23
	Był człowiekiem dobrej woli i dobrej rady; szczęśliwym rozjemcą, który spory studził i łagodził. źródło: KWSJP: Słowa pożegnania nad mogiłą Stanisława Gromady, Tygodnik Podhalański, 1999, nr 39

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	studziłem +(e)m studził	studziłam +(e)m studziła	studziłom +(e)m studziło	studziliśmy +(e)śmy studzili	studziłyśmy +(e)śmy studziły
2 os.	studziłeś +(e)ś studził	studziłaś +(e)ś studziła	studziłoś +(e)ś studziło	studziliście +(e)ście studzili	studziłyście +(e)ście studziły
3 os.	studził	studziła	studziło	studzili	studziły

bezosobnik: studzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę studził będę studzić	będę studziła będę studzić	będę studziło będę studzić	będziemy studzili będziemy studzić	będziemy studziły będziemy studzić
2 os.	będziesz studził będziesz studzić	będziesz studziła będziesz studzić	będziesz studziło będziesz studzić	będziecie studzili będziecie studzić	będziecie studziły będziecie studzić
3 os.	będzie studził będzie studzić	będzie studziła będzie studzić	będzie studziło będzie studzić	będą studzili będą studzić	będą studziły będą studzić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		studźmy
2 os.	studź	studźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	studziłbym bym studził	studziłabym bym studziła	studziłobym bym studziło	studzilibyśmy byśmy studzili	studziłybyśmy byśmy studziły
2 os.	studziłbyś byś studził	studziłabyś byś studziła	studziłobyś byś studziło	studzilibyście byście studzili	studziłybyście byście studziły
3 os.	studziłby by studził	studziłaby by studziła	studziłoby by studziło	studziliby by studzili	studziłyby by studziły

bezosobnik: studzono by

bezokolicznik: studzić

imiesłów przysłówkowy współczesny: studząc

gerundium: studzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: studzący

imiesłów przymiotnikowy bierny: studzony

odpowiednik aspektowy: ostudzić

+

studzić

+

KOGO/CO

psł. *studiti, *stud'ǫ 'powodować, by coś stygło, chłodzić, ochładzać, oziębiać'

W etymologicznym związku z psł. *stydnǫti ‘tracąc ciepło stawać się zimnym, stygnąć’; zob. stygnąć