świecić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

kierować na coś sztuczne źródło światła, aby było to lepiej widoczne

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Energia

elektryczność

	Na nią krzyczano, świecono lampą w oczy. Nie wiedziała, o co chodzi. źródło: NKJP: Taśma Teresy, Dziennik Polski, 1999-09-03
	[...] ochrona świeci latarkami po oczach i zagania do domu. źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Wawel 9/17, Gazeta Wyborcza, 1994-10-12
	Do takich, których otwory znajdowały się nisko, ludzie Rohana próbowali zajrzeć, świecąc do środka reflektorami. źródło: NKJP: Stanisław Lem: Niezwyciężony, 1964
	Świecił pod nogi Wasylowi, który niósł moje bezwładne ciało. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	świeciłem +(e)m świecił	świeciłam +(e)m świeciła	świeciłom +(e)m świeciło	świeciliśmy +(e)śmy świecili	świeciłyśmy +(e)śmy świeciły
2 os.	świeciłeś +(e)ś świecił	świeciłaś +(e)ś świeciła	świeciłoś +(e)ś świeciło	świeciliście +(e)ście świecili	świeciłyście +(e)ście świeciły
3 os.	świecił	świeciła	świeciło	świecili	świeciły

bezosobnik: świecono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę świecił będę świecić	będę świeciła będę świecić	będę świeciło będę świecić	będziemy świecili będziemy świecić	będziemy świeciły będziemy świecić
2 os.	będziesz świecił będziesz świecić	będziesz świeciła będziesz świecić	będziesz świeciło będziesz świecić	będziecie świecili będziecie świecić	będziecie świeciły będziecie świecić
3 os.	będzie świecił będzie świecić	będzie świeciła będzie świecić	będzie świeciło będzie świecić	będą świecili będą świecić	będą świeciły będą świecić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		świećmy
2 os.	świeć	świećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	świeciłbym bym świecił	świeciłabym bym świeciła	świeciłobym bym świeciło	świecilibyśmy byśmy świecili	świeciłybyśmy byśmy świeciły
2 os.	świeciłbyś byś świecił	świeciłabyś byś świeciła	świeciłobyś byś świeciło	świecilibyście byście świecili	świeciłybyście byście świeciły
3 os.	świeciłby by świecił	świeciłaby by świeciła	świeciłoby by świeciło	świeciliby by świecili	świeciłyby by świeciły

bezosobnik: świecono by

bezokolicznik: świecić

imiesłów przysłówkowy współczesny: świecąc

gerundium: świecenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: świecący

+

świecić

+

CZYM

psł. *světiti, *svěťǫ 'być źródłem światła, świecić'