świecić - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

pokazywać (wbrew przyjętym zwyczajom) odsłonięte fragmenty ciała

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

wygląd

	Przede wszystkim urósł, i to tak, że spodnie wyglądały na nim, jakby je stale podciągał, podczas gdy w rzeczywistości opuszczał je, ile się dało, by nie świecić na ulicy gołymi łydkami. źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
	„Zyga” miał zupełnie podarte spodenki i świecił gołym tyłkiem. źródło: NKJP: Cezary Koprowicz; Ryszard Opiatowski: MIESIĄC ZAKOCHANYCH I KOLARZY, Gazeta Wyborcza, 1994-05-24
	[...] trzasnęła sukienka ślubna na dwie części, pękając tak, że teraz nie tylko od tyłu Jadzia wyłaziła, ale i od przodu świeciła golizną. źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009
	Kojarzą mi się z pustymi dziewczynami, którym na uwadze leży wyłącznie świecenie tyłkiem lub piersiami, aby zwrócić powszechną uwagę [...]. źródło: NKJP: W czym na ostatki lub sylwestra?, www.forumowisko.pl, 2007-11-23

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	świeciłem +(e)m świecił	świeciłam +(e)m świeciła	świeciłom +(e)m świeciło	świeciliśmy +(e)śmy świecili	świeciłyśmy +(e)śmy świeciły
2 os.	świeciłeś +(e)ś świecił	świeciłaś +(e)ś świeciła	świeciłoś +(e)ś świeciło	świeciliście +(e)ście świecili	świeciłyście +(e)ście świeciły
3 os.	świecił	świeciła	świeciło	świecili	świeciły

bezosobnik: świecono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę świecił będę świecić	będę świeciła będę świecić	będę świeciło będę świecić	będziemy świecili będziemy świecić	będziemy świeciły będziemy świecić
2 os.	będziesz świecił będziesz świecić	będziesz świeciła będziesz świecić	będziesz świeciło będziesz świecić	będziecie świecili będziecie świecić	będziecie świeciły będziecie świecić
3 os.	będzie świecił będzie świecić	będzie świeciła będzie świecić	będzie świeciło będzie świecić	będą świecili będą świecić	będą świeciły będą świecić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		świećmy
2 os.	świeć	świećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	świeciłbym bym świecił	świeciłabym bym świeciła	świeciłobym bym świeciło	świecilibyśmy byśmy świecili	świeciłybyśmy byśmy świeciły
2 os.	świeciłbyś byś świecił	świeciłabyś byś świeciła	świeciłobyś byś świeciło	świecilibyście byście świecili	świeciłybyście byście świeciły
3 os.	świeciłby by świecił	świeciłaby by świeciła	świeciłoby by świeciło	świeciliby by świecili	świeciłyby by świeciły

bezosobnik: świecono by

bezokolicznik: świecić

imiesłów przysłówkowy współczesny: świecąc

gerundium: świecenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: świecący

Rz_osobowy

+

świecić

+

CZYM

psł. *světiti, *svěťǫ 'być źródłem światła, świecić'