-
1.
zespół cech charakterystycznych dla baroku - stylu w sztuce panującego w Europie od końca XVI do XVIII w., charakteryzującego się przepychem i iluzjonizmem, ponadto w malarstwie i w rzeźbie: dynamiką form, ekspresją wyrazu, grą światła i bogatą symboliką -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- barokowość budynku, eksponatu
-
Widziałem ostatnio w dość bliskim mi kościele odrestaurowaną barokową ambonę [...] Barok ambony, kiedyś dla niej naturalny [...], był nieznośnie kiczowaty, jarmarczny. Ambona była wyjałowiona. Jej barokowość stała się jej obciążeniem.
źródło: Internet
Pokazano pośmiertne maski i portrety, rzeźby nagrobne, trumny, mementa mori i żałobne przedmioty użytkowe [...].
Barokowość i emocjonalność eksponatów są niespodzianką dla tych turystów z krajów kultury katolickiej, którzy spodziewali się purytańskiej powściągliwości [...].źródło: NKJP: Krystyna Griffith-Jones: Tabu - sztuka umierania, Gazeta Wyborcza, 1992-02-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
liczba pojedyncza liczba mnoga M. barokowość
barokowości
D. barokowości
barokowości
C. barokowości
barokowościom
B. barokowość
barokowości
N. barokowością
barokowościami
Ms. barokowości
barokowościach
W. barokowości
barokowości
-
Zob. barokowy