-
7.
wypowiedzieć w bardzo szybkim tempie -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- wyrzucić potoki słów, słowa, zdania; obelgi, przekleństwa, wyzwiska
- wyrzucić z ust; z siebie
-
O jakże, Ojcze, ogromniałeś, jaka moc biła z Ciebie, gdy tak stanąłeś w rozsuniętych drzwiach do pokoju Hanemanna z okopconym prętem w dłoni i wyrzuciłeś z siebie to jedno słowo - aż mi się słodko w sercu robiło, ile razy wyobrażałem sobie tamtą chwilę.
źródło: KWSJP: Stefan Chwin: Hanemann, 1995
Otóż, panie pośle, ten potok słów, który pan tutaj z siebie wyrzucił, nie zmienia absolutnie istoty sprawy.
źródło: KWSJP: Stenogram z 78. posiedzenia Komisji Śledczej ds. Orlenu
- Zabili! Tyle tylko mógł z siebie wyrzucić. - Staszka zabili...
źródło: KWSJP: Igor Newerly: Pamiątka z celulozy, 1952
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wyrzucę
wyrzucimy
2 os. wyrzucisz
wyrzucicie
3 os. wyrzuci
wyrzucą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wyrzuciłem
+(e)m wyrzucił
wyrzuciłam
+(e)m wyrzuciła
wyrzuciłom
+(e)m wyrzuciło
wyrzuciliśmy
+(e)śmy wyrzucili
wyrzuciłyśmy
+(e)śmy wyrzuciły
2 os. wyrzuciłeś
+(e)ś wyrzucił
wyrzuciłaś
+(e)ś wyrzuciła
wyrzuciłoś
+(e)ś wyrzuciło
wyrzuciliście
+(e)ście wyrzucili
wyrzuciłyście
+(e)ście wyrzuciły
3 os. wyrzucił
wyrzuciła
wyrzuciło
wyrzucili
wyrzuciły
bezosobnik: wyrzucono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wyrzućmy
2 os. wyrzuć
wyrzućcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wyrzuciłbym
bym wyrzucił
wyrzuciłabym
bym wyrzuciła
wyrzuciłobym
bym wyrzuciło
wyrzucilibyśmy
byśmy wyrzucili
wyrzuciłybyśmy
byśmy wyrzuciły
2 os. wyrzuciłbyś
byś wyrzucił
wyrzuciłabyś
byś wyrzuciła
wyrzuciłobyś
byś wyrzuciło
wyrzucilibyście
byście wyrzucili
wyrzuciłybyście
byście wyrzuciły
3 os. wyrzuciłby
by wyrzucił
wyrzuciłaby
by wyrzuciła
wyrzuciłoby
by wyrzuciło
wyrzuciliby
by wyrzucili
wyrzuciłyby
by wyrzuciły
bezosobnik: wyrzucono by
bezokolicznik: wyrzucić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyrzuciwszy
gerundium: wyrzucenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wyrzucenie
wyrzucenia
D. wyrzucenia
wyrzuceń
C. wyrzuceniu
wyrzuceniom
B. wyrzucenie
wyrzucenia
N. wyrzuceniem
wyrzuceniami
Ms. wyrzuceniu
wyrzuceniach
W. wyrzucenie
wyrzucenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: wyrzucony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wyrzucony
wyrzucony
wyrzucony
wyrzucone
wyrzucona
D. wyrzuconego
wyrzuconego
wyrzuconego
wyrzuconego
wyrzuconej
C. wyrzuconemu
wyrzuconemu
wyrzuconemu
wyrzuconemu
wyrzuconej
B. wyrzuconego
wyrzuconego
wyrzucony
wyrzucone
wyrzuconą
N. wyrzuconym
wyrzuconym
wyrzuconym
wyrzuconym
wyrzuconą
Ms. wyrzuconym
wyrzuconym
wyrzuconym
wyrzuconym
wyrzuconej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wyrzuceni
wyrzuceni
wyrzucone
wyrzucone
D. wyrzuconych
wyrzuconych
wyrzuconych
wyrzuconych
C. wyrzuconym
wyrzuconym
wyrzuconym
wyrzuconym
B. wyrzuconych
wyrzuconych
wyrzuconych
wyrzucone
N. wyrzuconymi
wyrzuconymi
wyrzuconymi
wyrzuconymi
Ms. wyrzuconych
wyrzuconych
wyrzuconych
wyrzuconych
odpowiednik aspektowy: wyrzucać
-
Rzosobowy + wyrzucić + CO + SKĄD -
Zob. rzucić