błyskać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

świecić raz po raz światłem własnym lub blaskiem odbitym

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

białko oczu; sygnet; igła; latarka, latarnia, neon, reflektor; ogień, płomień, żar; rzeka, staw, woda; klinga, miecz, nóż, ostrze, szabla błyska; oczy, zęby; flesze; fajerwerki, światła; błyskawice, gwiazdy błyskają
błyskać oczami, ślepiami, (białymi, złotymi) zębami; okularami; diamentami, klejnotami, rubinami, szafirami; bransoletką, sygnetem; ogniem, światłem; latarką; klingą, mieczem, nożem, ostrzem; bielą czegoś
błyskać w słońcu, w świetle
błyskać gwałtownie; jaskrawo; gdzieniegdzie
błyskać od czasu do czasu; raz po raz; tu i ówdzie

	Przybyło również kilku fotoreporterów, którzy nieustannie błyskali fleszami, co głównie denerwowało zwierzę, które bez przerwy kręciło łbem mrugając przy tym ślepiami. źródło: KWSJP: Ervin Lázár: Biały tygrys, 1974
	Chwyta się zamkniętego włazu, zrywa, ale zaraz pada pod naporem szczególnie silnego podmuchu i z przerażeniem spostrzega, że Johnny odnalazł swój nóż, którego ostrze błyska w jego dłoni. źródło: KWSJP: Ryszard Lassota: Tajemnica, 1978
	Słyszę świeży, nieco drżący, przyjemny głos Melanie, która zwraca się do księżnej pani, widzę jej bladą, poważną twarz i zaczesane do tyłu, gęsto pofalowane, złociste włosy błyskające w porannych promieniach słońca [...]. źródło: KWSJP: Margit Kaffka: Barwy lata, 1960
	Od czasu do czasu błyska w tłoku jaskrawe światło elektrycznej latarki i zaraz gaśnie. źródło: KWSJP: Witold Szołginia: Dom pod Żelaznym Lwem, 1989

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	błyskałem +(e)m błyskał	błyskałam +(e)m błyskała	błyskałom +(e)m błyskało	błyskaliśmy +(e)śmy błyskali	błyskałyśmy +(e)śmy błyskały
2 os.	błyskałeś +(e)ś błyskał	błyskałaś +(e)ś błyskała	błyskałoś +(e)ś błyskało	błyskaliście +(e)ście błyskali	błyskałyście +(e)ście błyskały
3 os.	błyskał	błyskała	błyskało	błyskali	błyskały

bezosobnik: błyskano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę błyskał będę błyskać	będę błyskała będę błyskać	będę błyskało będę błyskać	będziemy błyskali będziemy błyskać	będziemy błyskały będziemy błyskać
2 os.	będziesz błyskał będziesz błyskać	będziesz błyskała będziesz błyskać	będziesz błyskało będziesz błyskać	będziecie błyskali będziecie błyskać	będziecie błyskały będziecie błyskać
3 os.	będzie błyskał będzie błyskać	będzie błyskała będzie błyskać	będzie błyskało będzie błyskać	będą błyskali będą błyskać	będą błyskały będą błyskać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		błyskajmy
2 os.	błyskaj	błyskajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	błyskałbym bym błyskał	błyskałabym bym błyskała	błyskałobym bym błyskało	błyskalibyśmy byśmy błyskali	błyskałybyśmy byśmy błyskały
2 os.	błyskałbyś byś błyskał	błyskałabyś byś błyskała	błyskałobyś byś błyskało	błyskalibyście byście błyskali	błyskałybyście byście błyskały
3 os.	błyskałby by błyskał	błyskałaby by błyskała	błyskałoby by błyskało	błyskaliby by błyskali	błyskałyby by błyskały

bezosobnik: błyskano by

bezokolicznik: błyskać

imiesłów przysłówkowy współczesny: błyskając

gerundium: błyskanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: błyskający

odpowiednik aspektowy: błysnąć

Rz_nieżywotny	+	błyskać	+
Rz_osobowy	+	błyskać	+	CZYM

psł. *bliskati

Wtórne -y- w formie błyskać w języku polskim pod wpływem bliskoznacznego łyskać (< psł. *lyskati 'błyskać, lśnić')