-
2.
wyróżniając się pozytywnie na tle innych, wywołać zachwyt i podziw -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
synonimy: zabrylować
-
- błysnąć charakterem, dowcipem, edukacją, erudycją, formą, inicjatywą, intelektem, inteligencją, ogładą, osobowością, pomysłami, profesjonalizmem, talentem, wiedzą
- błysnąć w sporcie, w turnieju
- błysnąć gwiazdorsko; organizacyjnie
-
[...] Rafał, poproszony o konsultacje, błysnął imponującą znajomością informatyki oraz giełdy i komisów [...].
źródło: KWSJP: Jerzy Sosnowski: Prąd zatokowy, 2003
– A ja sam, mistrzu, po skończeniu polonistyki dostałem etat nauczyciela w szkole, a potem błysnąłem jako reporter w prasie związkowej.
źródło: KWSJP: Jarosław Abramow-Newerly: Młyn w piekarni, 2002
Mówił cicho, a choć znał co najmniej sześć języków i potrafił podczas bardziej kameralnych spotkań błysnąć dowcipem i intelektem, na większych czy oficjalnych zgromadzeniach zawsze czytał swe przemówienia w obawie, by nie powiedzieć czegoś niedostatecznie ściśle, nieprecyzyjnie sformułowanego, co mogłoby być niewłaściwie komentowane.
źródło: KWSJP: Zdzisław Morawski: Watykna bez tajemnic, 1997
Paulinka chciała przed nimi błysnąć edukacją Uli. W czasie kolacji dziecko uraczyło nas recytacją.
źródło: KWSJP: Wojciech Żukrowski: Córeczka, 1951
podkreślić doskonałą grę bramkarza Kanady Roya, za nimi klasyfikuję Szweda Salo i Czecha Haszka. Ale to początek turnieju, może inni też błysną?
źródło: KWSJP: (jot): Trzech liderów w bramce, Dziennik Polski, 1998-02-16
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. błysnę
błyśniemy
2 os. błyśniesz
błyśniecie
3 os. błyśnie
błysną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. błysnąłem
+(e)m błysnął
błysnęłam
+(e)m błysnęła
błysnęłom
+(e)m błysnęło
błysnęliśmy
+(e)śmy błysnęli
błysnęłyśmy
+(e)śmy błysnęły
2 os. błysnąłeś
+(e)ś błysnął
błysnęłaś
+(e)ś błysnęła
błysnęłoś
+(e)ś błysnęło
błysnęliście
+(e)ście błysnęli
błysnęłyście
+(e)ście błysnęły
3 os. błysnął
błysnęła
błysnęło
błysnęli
błysnęły
bezosobnik: błyśnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. błyśnijmy
2 os. błyśnij
błyśnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. błysnąłbym
bym błysnął
błysnęłabym
bym błysnęła
błysnęłobym
bym błysnęło
błysnęlibyśmy
byśmy błysnęli
błysnęłybyśmy
byśmy błysnęły
2 os. błysnąłbyś
byś błysnął
błysnęłabyś
byś błysnęła
błysnęłobyś
byś błysnęło
błysnęlibyście
byście błysnęli
błysnęłybyście
byście błysnęły
3 os. błysnąłby
by błysnął
błysnęłaby
by błysnęła
błysnęłoby
by błysnęło
błysnęliby
by błysnęli
błysnęłyby
by błysnęły
bezosobnik: błyśnięto by
bezokolicznik: błysnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: błysnąwszy
gerundium: błyśnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. błyśnięcie
błyśnięcia
D. błyśnięcia
błyśnięć
C. błyśnięciu
błyśnięciom
B. błyśnięcie
błyśnięcia
N. błyśnięciem
błyśnięciami
Ms. błyśnięciu
błyśnięciach
W. błyśnięcie
błyśnięcia
odpowiednik aspektowy: błyskać
-
Rz osobowy + błysnąć + (CZYM) -
psł. *blьsknǫti 'zabłysnąć, zalśnić'
Wtórne -y- w formie błysnąć w języku polskim pod wpływem bliskoznacznego łyskać (< psł. *lyskati 'błyskać, lśnić')