błysnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

powstać nagle

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

hiperonimy:

pojawić się

	Wtem błysnęła mi myśl: Przecież Tarnów nie leży nad Wisłą. A więc nic straconego. źródło: KWSJP: Tadeusz Kwiatkowski: Bohater do wynajęcia, 1956
	Wszystkie te szybko po sobie następujące wydarzenia pochłonęły całkowicie uwagę baja Petka i pogrzebały jego śmieszne i nierozsądne marzenie o orderze, które błysnęło przypadkowo w tamtych spokojnych dniach. źródło: KWSJP: Gorące południe. Opowiadania bułgarskie 1960-1966, 1967
	Wydaje mi się przez chwilę, że to wszystko już minęło, nie istnieje, jest tylko wspomnieniem, które nagle błysnęło w pamięci. źródło: KWSJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946
	W tym momencie błysnęło mi coś w głowie. Zwróciłem się do „dziadka”: - Słuchaj, jeśli wiesz, gdzie jest Aleksander Iwanowicz, powiedz, może będę mu mógł w czymś pomóc... źródło: KWSJP: Kazimierz Dębnicki: Życie jak życie, 1986
	Raptem błysnęła wątła iskierka nadziei i Klako zwrócił się do Lukana: - Byłeś kiedyś w Bratysławie? źródło: KWSJP: Rudolf Jasik: Martwi nie śpiewają, 1961

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	błysnąłem +(e)m błysnął	błysnęłam +(e)m błysnęła	błysnęłom +(e)m błysnęło	błysnęliśmy +(e)śmy błysnęli	błysnęłyśmy +(e)śmy błysnęły
2 os.	błysnąłeś +(e)ś błysnął	błysnęłaś +(e)ś błysnęła	błysnęłoś +(e)ś błysnęło	błysnęliście +(e)ście błysnęli	błysnęłyście +(e)ście błysnęły
3 os.	błysnął	błysnęła	błysnęło	błysnęli	błysnęły

bezosobnik: błyśnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		błyśnijmy
2 os.	błyśnij	błyśnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	błysnąłbym bym błysnął	błysnęłabym bym błysnęła	błysnęłobym bym błysnęło	błysnęlibyśmy byśmy błysnęli	błysnęłybyśmy byśmy błysnęły
2 os.	błysnąłbyś byś błysnął	błysnęłabyś byś błysnęła	błysnęłobyś byś błysnęło	błysnęlibyście byście błysnęli	błysnęłybyście byście błysnęły
3 os.	błysnąłby by błysnął	błysnęłaby by błysnęła	błysnęłoby by błysnęło	błysnęliby by błysnęli	błysnęłyby by błysnęły

bezosobnik: błyśnięto by

bezokolicznik: błysnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: błysnąwszy

gerundium: błyśnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: błyskać

+

błysnąć

+

KOMU

psł. *blьsknǫti 'zabłysnąć, zalśnić'

Wtórne -y- w formie błysnąć w języku polskim pod wpływem bliskoznacznego łyskać (< psł. *lyskati 'błyskać, lśnić')