zrzucać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

szybko zdejmować ubranie lub coś innego, co przykrywa w danym momencie ciało osoby

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

hiperonimy:

zdejmować

zrzucać buty, kurtkę, pelerynę, płaszcz, sukienkę, szlafrok, ubranie; koc, kołdrę, prześcieradło
zrzucać z ramion, z siebie

	Kiedy sala bije brawa, Ania zrzuca śnieżną pelerynkę i przemienia się w cyrkówkę, by w piosence „Cyrk” dać pokaz choreograficzno - aktorski. źródło: KWSJP: Krzysztof Hochman: Festiwal przedszkolaków, Gazeta Radomszczańska, 1998, nr 50
	Zrzuca ubranie i po sekundzie zasypia obok Anki, kładąc uspokajająco dłoń na jej ramieniu. źródło: KWSJP: Ryszard Lassota: Tajemnica, 1978
	Mąż zaczął zrzucać z siebie ubranie i zupełnie nagi miotał się jak w tańcu świętego Wita. źródło: KWSJP: Ada Wińcza: Opowieści z sawanny i buszu, 1981
	Takich wieczorów kawalerskich w Polsce się nie spotyka. Wystarcza zakrapiana impreza, na której zamówiona panienka zrzuca z siebie ciuszki. źródło: KWSJP: Zbigniew Heliński: Kupcie stringi, czyli kawalerskie szaleństwo, Super Express, 2006
	Nagle wstałem, zrzucając koc, którym okrywałem zziębnięte, zdrętwiałe kolana. źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Opowiadania, 1979

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zrzucałem +(e)m zrzucał	zrzucałam +(e)m zrzucała	zrzucałom +(e)m zrzucało	zrzucaliśmy +(e)śmy zrzucali	zrzucałyśmy +(e)śmy zrzucały
2 os.	zrzucałeś +(e)ś zrzucał	zrzucałaś +(e)ś zrzucała	zrzucałoś +(e)ś zrzucało	zrzucaliście +(e)ście zrzucali	zrzucałyście +(e)ście zrzucały
3 os.	zrzucał	zrzucała	zrzucało	zrzucali	zrzucały

bezosobnik: zrzucano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę zrzucał będę zrzucać	będę zrzucała będę zrzucać	będę zrzucało będę zrzucać	będziemy zrzucali będziemy zrzucać	będziemy zrzucały będziemy zrzucać
2 os.	będziesz zrzucał będziesz zrzucać	będziesz zrzucała będziesz zrzucać	będziesz zrzucało będziesz zrzucać	będziecie zrzucali będziecie zrzucać	będziecie zrzucały będziecie zrzucać
3 os.	będzie zrzucał będzie zrzucać	będzie zrzucała będzie zrzucać	będzie zrzucało będzie zrzucać	będą zrzucali będą zrzucać	będą zrzucały będą zrzucać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zrzucajmy
2 os.	zrzucaj	zrzucajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zrzucałbym bym zrzucał	zrzucałabym bym zrzucała	zrzucałobym bym zrzucało	zrzucalibyśmy byśmy zrzucali	zrzucałybyśmy byśmy zrzucały
2 os.	zrzucałbyś byś zrzucał	zrzucałabyś byś zrzucała	zrzucałobyś byś zrzucało	zrzucalibyście byście zrzucali	zrzucałybyście byście zrzucały
3 os.	zrzucałby by zrzucał	zrzucałaby by zrzucała	zrzucałoby by zrzucało	zrzucaliby by zrzucali	zrzucałyby by zrzucały

bezosobnik: zrzucano by

bezokolicznik: zrzucać

imiesłów przysłówkowy współczesny: zrzucając

gerundium: zrzucanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: zrzucający

imiesłów przymiotnikowy bierny: zrzucany

odpowiednik aspektowy: zrzucić

Rz_osobowy

+

zrzucać

+

CO + (z KOGO)

Zob. rzucić , por. rzucić