-
3.
środek służący do osiągnięcia czegoś -
[instrument] lub [ĩstrument]
-
ATEMATYCZNY
-
- instrument badawczy, długoterminowy, dłużny, finansowy, fiskalny, inwestycyjny, marketingowy, płatniczy, prawny, terminowy, towarowy, udziałowy, zabezpieczający
- instrument kształtowania czegoś, marketingu, nacisku, oddziaływania, pobudzania, polityki, przymusu, rynku, sprawowania czegoś, sterowania czymś, walki z czymś, władzy, zarządzania, zwiększania czegoś
- instrument służy do czegoś, umożliwia coś
- grać na instrumencie
-
Sprawę komplikowało dodatkowo istnienie Litwy Środkowej. Nie spełniła ona pokładanych nadziei jako instrument nacisku na Litwę celem skłonienia jej do federacji.
źródło: NKJP: Michowicz Waldemar: Historia dyplomacji polskiej, 1995
Ubezpieczenie plonów [...] od bardzo dawna stanowiło instrument polityki rolnej w Indiach.
źródło: NKJP: Jacek A. Likowski: Rozdzielanie pięcioraczków, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2001-01-03
Dla wielu indywidualnych inwestorów bony skarbowe mogą się okazać zbyt złożonymi instrumentami finansowymi.
źródło: NKJP: Charles Fleming: Francja zmienia strategię sprzedaży bonów skarbowych, Gazeta Wyborcza, 1994-10-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. instrument
instrumenty
D. instrumentu
instrumentów
C. instrumentowi
instrumentom
B. instrument
instrumenty
N. instrumentem
instrumentami
Ms. instrumencie
instrumentach
W. instrumencie
instrumenty
-
łac. instrūmentum 'sprzęt; narzędzie'