coś, co pozwala ukryć własne przekonania, przystosować się do sytuacji, wtopić w otoczenie i uniknąć w ten sposób jakichś kłopotów lub niebezpieczeństwa
Czy ów zestaw wartości zwany etosem „Solidarności” był jedynie barwą ochronną, pod którą skrywaliśmy swą prawdziwą, dosyć prostacką naturę?
źródło: NKJP: Michał Cichy: Pierwsza dama polskiej publicystyki, Gazeta Wyborcza, 1997-07-23
[...] jeśli talibowie zapowiadają, że coś zrobią, to nie ma wątpliwości, że tak będzie – szepnął mi w Kabulu pewien afgański dyplomata, który dzięki niezwykłemu darowi przystosowywania się i przybierania właściwych barw ochronnych przetrwał rządy króla, komunistów, mudżahedinów i talibów, zachowując niezmiennie posadę dyrektora w ministerstwie.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
[...] całe rzesze zwykłych ludzi prowadziły swoją prywatną wojnę z systemem, nakładając na co dzień barwy ochronne. Ciotka odkrywa przed Hubertem perwersyjny urok kłamstwa w dobrej sprawie, dla zmylenia wroga.
źródło: NKJP: Tadeusz Sobolewski: Z kina, Gazeta Wyborcza, 1996-05-04
Zjawisko jest tylko chamstwem pospolitym, jako że chamstwo pełni dziś funkcję barwy ochronnej.
źródło: NKJP: Tadeusz Zimecki: Ja, Franek..., 2001
W składzie klubu łatwo dostrzegalni są ludzie, których socjaldemokratyczna barwa to po prostu barwa ochronna. Nie brak tam działaczy z wysokich pięter komunistycznego aparatu.
źródło: NKJP: Ryszard Bugaj: Nie było dekomunizacji, Gazeta Wyborcza, 1993-03-31