-
książk.
to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że zwraca to naszą uwagę, ponieważ rzadko się zdarza, by była ona tak intensywna
-
-
-
|
Owej jesieni, kiedy straszyła Magdalena, sady nadzwyczajnie obrodziły [...].
źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Dolina Issy, 1993
|
|
Ale gdzieś przeczytałam, że po wielkim zmęczeniu papieros smakuje nadzwyczajnie.
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1994
|
|
Była młoda i piękna nadzwyczajnie, ale też tak zapatrzona była w swoją urodę [...].
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003
|
|
Mąż był nadzwyczajnie muzykalny i miał ogromnie dużo artystycznego poczucia.
źródło: NKJP: Krzysztof Bilica: Wokół Chopina i Polski. Siedem szkiców, 2005
|
-
część mowy: operator metapredykatywny
podklasa: operator gradacji
-
nadzwyczajnie _ Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna |
szyk: zmienny |
-
CHRONOLOGIZACJA:
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015