dziwak
-
osoba zwracająca uwagę mówiącego swoim nietypowym wyglądem lub zachowaniem, które są oceniane jako zbyt odbiegające od normy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Określenia fizyczności człowieka
wygląd
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- największy, straszny; stary; ekscentryczny; genialny; miejscowy; niegroźny, nieszkodliwy; sympatyczny dziwak
- dziwak i ekscentryk; dziwak i odmieniec; dziwak i samotnik; artysta i dziwak; oryginał i dziwak
- opinia dziwaka; banda, grupa dziwaków
- być, zostać dziwakiem
- uważać kogoś; uchodzić za dziwaka
- dziwak z kogoś
-
Zrezygnowałem też z rozmowy z Salmanem Radujewem, największym dziwakiem spośród wszystkich komendantów.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
Szkiców nie udało mi się zobaczyć. Nikomu ich nie pokazywał. Zresztą zauważyłem, że prawie z nikim nie rozmawiał. Miał opinię dziwaka i samotnika.
źródło: NKJP: Anna Bolecka: Uwiedzeni, 2009
Tak wielu ludzi kręciło się wówczas w tej okolicy, że nikt nie zwracał uwagi na grupę dziwaków, którzy zamiast w kierunku Sanktuarium udawali się w góry.
źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło, 1996
Gibson eksploruje obrzeża Hollywood i potrafi tam znaleźć dla siebie miejsce. Zapewne wśród producentów uchodzi i za dziwaka, i za twórcę ekstrawaganckiego.
źródło: NKJP: Rafał Stanowski: Multikino, Dziennik Polski, 2006-12-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dziwak
dziwacy
ndepr dziwaki
depr D. dziwaka
dziwaków
C. dziwakowi
dziwakom
B. dziwaka
dziwaków
N. dziwakiem
dziwakami
Ms. dziwaku
dziwakach
W. dziwaku
dziwacy
ndepr dziwaki
depr -