przemycić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

umieścić gdzieś w niezauważony sposób jakieś treści

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

wmycić

przemycić przepisy, treści (polityczne, zabronione)
przemycić do druku, do książki, do kanonu literatury, do programów (koncertu, PO, szkolnych), do repertuaru, do szkół, do tekstu; na łamy gazety; w filmie, w opowieści; w powieści, w tekście, w wypowiedziach bohaterów; w piśmie, w projekcie, w ustawach; w kosztach; w skeczu, w spocie reklamowym
chcieć, próbować, udało się przemycić

	Cenzora stosunkowo nietrudno było wyprowadzić w pole i przemycić w tekście jakieś zabronione treści, byle tylko zamaskować je chytrymi, a w miarę przejrzystymi aluzjami. źródło: NKJP: Przepychanki z cenzurą, Dziennik Polski, 2000-12-23
	Choć jej wierni czytelnicy z uporem twierdzą, że znajdują w tej literaturze remedium na smutki, ona sama określa siebie mianem „ponuraka”. Udaje jej się jednak przemycić do swoich kolejnych książek trochę radości i optymizmu, bo tymi cechami obdarza część swoich bohaterów. źródło: NKJP: Spotkanie z Izabelą Sową, Dziennik Polski, 2003-07-07
	Sąsiadka z drugiej strony Błoń stała się klubem gwardyjskim. W październiku 1949 r. opanowany przez przedwojennych ikacowców, a więc pasiaków, „Dziennik Polski” przemycił na łamy fraszkę: „Pewien klub szyld stary/Zamienił na świeży/Co nie znaczy, że Kraków/Dziś nad Gwardią leży”. źródło: NKJP: Leszek Mazan: Pasy pany!, Polityka, 2004-07-31
	Otóż przy okazji uchwalania przepisów mających na celu walkę z różnego rodzaju patologią próbuje się przemycić przepis w istocie godzący w sedno tej idei. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 03.09.1992

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemyciłem +(e)m przemycił	przemyciłam +(e)m przemyciła	przemyciłom +(e)m przemyciło	przemyciliśmy +(e)śmy przemycili	przemyciłyśmy +(e)śmy przemyciły
2 os.	przemyciłeś +(e)ś przemycił	przemyciłaś +(e)ś przemyciła	przemyciłoś +(e)ś przemyciło	przemyciliście +(e)ście przemycili	przemyciłyście +(e)ście przemyciły
3 os.	przemycił	przemyciła	przemyciło	przemycili	przemyciły

bezosobnik: przemycono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przemyćmy
2 os.	przemyć	przemyćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przemyciłbym bym przemycił	przemyciłabym bym przemyciła	przemyciłobym bym przemyciło	przemycilibyśmy byśmy przemycili	przemyciłybyśmy byśmy przemyciły
2 os.	przemyciłbyś byś przemycił	przemyciłabyś byś przemyciła	przemyciłobyś byś przemyciło	przemycilibyście byście przemycili	przemyciłybyście byście przemyciły
3 os.	przemyciłby by przemycił	przemyciłaby by przemyciła	przemyciłoby by przemyciło	przemyciliby by przemycili	przemyciłyby by przemyciły

bezosobnik: przemycono by

bezokolicznik: przemycić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przemyciwszy

gerundium: przemycenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przemycony

odpowiednik aspektowy: przemycać

	+	przemycić	+	CO + do CZEGO
	+	przemycić	+	CO + w CZYM

Czasownik odrzeczownikowy z przedrostkiem prze- od myto ; zob. myto