ostudzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

spowodować zmniejszenie intensywności czyichś uczuć lub czyjegoś zaangażowania w coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	ochłodzić
	antonimy:	podgrzać

ostudzić atmosferę, entuzjazm, fantazję, fascynację, niezadowolenie, optymizm, temperament, zaangażowanie, zainteresowanie, zapał, żądzę; apetyty, chęci, emocje, nadzieje, namiętności, nastroje, stosunki, uczucia, zapędy; głowę, krew
ostudzić lekko, natychmiast, nieco, poważnie, skutecznie, szybko, trochę, wyraźnie, znacznie
próbować ostudzić

	Wilk zaczął w końcu podejrzewać, że Kierlicz to Wojtek Smykała. - Gdyby tak było - ostudziła go Karolina - przewijałby się przez inne transakcje. źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006
	Fabuła filmu jest prosta. Młoda dziennikarka pisze artykuł o tym, jakie zachowanie kobiety skutecznie ostudzi każdego faceta. źródło: KWSJP: Jak stracić chłopaka w 10 dni, czyli błędy, jakie popełniamy najczęściej, Naj 2003, nr 34/35
	- Mógłby pan być moim synem - ostudziła jego zapał kobieta, pomna męskiej przestrogi oficera. źródło: KWSJP: Barbara Nawrocka-Dońska: Stolik z fotografią, 1975
	Wiedział, że tylko czas zdoła ostudzić młodzieńczy gniew. źródło: KWSJP: Artur Baniewicz: Pogrzeb czarownicy, 2003
	Kilka publicznych egzekucji ostudziło co zapalczywsze głowy. źródło: KWSJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ostudziłem +(e)m ostudził	ostudziłam +(e)m ostudziła	ostudziłom +(e)m ostudziło	ostudziliśmy +(e)śmy ostudzili	ostudziłyśmy +(e)śmy ostudziły
2 os.	ostudziłeś +(e)ś ostudził	ostudziłaś +(e)ś ostudziła	ostudziłoś +(e)ś ostudziło	ostudziliście +(e)ście ostudzili	ostudziłyście +(e)ście ostudziły
3 os.	ostudził	ostudziła	ostudziło	ostudzili	ostudziły

bezosobnik: ostudzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ostudźmy
2 os.	ostudź	ostudźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ostudziłbym bym ostudził	ostudziłabym bym ostudziła	ostudziłobym bym ostudziło	ostudzilibyśmy byśmy ostudzili	ostudziłybyśmy byśmy ostudziły
2 os.	ostudziłbyś byś ostudził	ostudziłabyś byś ostudziła	ostudziłobyś byś ostudziło	ostudzilibyście byście ostudzili	ostudziłybyście byście ostudziły
3 os.	ostudziłby by ostudził	ostudziłaby by ostudziła	ostudziłoby by ostudziło	ostudziliby by ostudzili	ostudziłyby by ostudziły

bezosobnik: ostudzono by

bezokolicznik: ostudzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ostudziwszy

gerundium: ostudzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: ostudzony

odpowiedniki aspektowe: studzić , ostudzać

+

ostudzić

+

KOGO/CO

Zob. studzić