Uniósł lekko zdobyczną kuszę, przyciskając policzek do kolby.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem. Kamień na szczycie. Kroniki Drugiego Kręgu, Księga I, cz. 1, 2005
Przeczytałem tę książkę dwa razy. Po raz pierwszy pobieżnie szukając znajomych osób i wydarzeń, drugi raz uważnie, rozdział po rozdziale. [...] Książkę lekko się czyta. Jest napisana dobrym językiem.
źródło: NKJP: Elżbieta Machoczek: Moja arkadia, Gazeta Krakowska, 2002-08-24
Od razu człowiekowi lżej się oddycha. Dopiero pół godziny minęło od uroczystego zakończenia roku, a już się czuło efekty: błoga cisza, spokój.
źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
To karimaty, które zostawiali tu pielgrzymi, którzy ich nie chcieli zabierać dalej. Świetnie. Ja nie mam żadnej, chciałem mieć jak najlżej, do spania nadają się tylko teoretycznie, ale za to do odpoczynku po drodze - znakomicie.
źródło: NKJP: Andrzej Kołaczkowski-Bochenek: Nie idź tam człowieku!, 2009
