strzelić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

7. do bramki

  • 7.

    mocnym uderzeniem skierować krążek lub piłkę do bramki w czasie niektórych rozgrywek sportowych
  • [stszelić] lub  pot.  [sczszelić], lub  pot.  [szczszelić]

  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Sport

    czynności związane ze sportem

    • strzelić głową; przewrotką
    • strzelić do bramki, do siatki
    • strzelić z dystansu, z iluś metrów, z ostrego kąta; z karnego, z woleja, z wolnego
    • strzelić na bramkę
    • strzelić w poprzeczkę, w róg bramki, w słupek, w światło bramki
    • strzelić z bliska; celnie, niecelnie, precyzyjnie; fantastycznie, groźnie, lekko, potężnie, silnie, sprytnie
    • próbować strzelić
  • W 65 min. po centrze Chroboka Kwiek przyjął piłkę na pierś i strzelił w długi róg.

    źródło: NKJP: (sem): Przestali połówkę, Nowiny Raciborskie, 2002-06-05

    Lipa powiedział, że jak stanie na bramce, to nie strzeli. I tak już raz zepsuł, strzelił w poprzeczkę nad głową Pękalskiego, ale potem trafił.

    źródło: NKJP: Marek Kochan: Plac zabaw, 2007

    Sam Jancker próbował w 65. minucie strzelić z przewrotki. Piłka minęła bramkę minimalnie.

    źródło: NKJP: Piłka nożna. Półfinały Ligi Mistrzów, Gazeta Wyborcza, 1999-04-22

    Najlepszą okazję [...] miał Powroźnik, który w 27 min strzelił z wolnego, z bardzo ostrego kąta.

    źródło: NKJP: Bez bramek, bez emocji, Dziennik Polski , 2001-08-02

    Z blisko 35 m potężnie strzelił Lebioda, jednak futbolówka w niewielkiej odległości minęła bramkę.

    źródło: NKJP: /PISZ/: Przerwana passa, Echo Dnia, 2004-10-18

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. strzelę
    strzelimy
    2 os. strzelisz
    strzelicie
    3 os. strzeli
    strzelą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. strzeliłem
    +(e)m strzelił
    strzeliłam
    +(e)m strzeliła
    strzeliłom
    +(e)m strzeliło
    strzeliliśmy
    +(e)śmy strzelili
    strzeliłyśmy
    +(e)śmy strzeliły
    2 os. strzeliłeś
    +(e)ś strzelił
    strzeliłaś
    +(e)ś strzeliła
    strzeliłoś
    +(e)ś strzeliło
    strzeliliście
    +(e)ście strzelili
    strzeliłyście
    +(e)ście strzeliły
    3 os. strzelił
    strzeliła
    strzeliło
    strzelili
    strzeliły

    bezosobnik: strzelono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. strzelmy
    2 os. strzel
    strzelcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. strzeliłbym
    bym strzelił
    strzeliłabym
    bym strzeliła
    strzeliłobym
    bym strzeliło
    strzelilibyśmy
    byśmy strzelili
    strzeliłybyśmy
    byśmy strzeliły
    2 os. strzeliłbyś
    byś strzelił
    strzeliłabyś
    byś strzeliła
    strzeliłobyś
    byś strzeliło
    strzelilibyście
    byście strzelili
    strzeliłybyście
    byście strzeliły
    3 os. strzeliłby
    by strzelił
    strzeliłaby
    by strzeliła
    strzeliłoby
    by strzeliło
    strzeliliby
    by strzelili
    strzeliłyby
    by strzeliły

    bezosobnik: strzelono by

    bezokolicznik: strzelić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: strzeliwszy

    gerundium: strzelenie

    odpowiednik aspektowy: strzelać

  • bez ograniczeń + strzelić +
    do CZEGO
    bez ograniczeń + strzelić +
    na CO
  • psł. *strěliti 'wypuścić strzałę z łuku, z kuszy'

    Czasownik odrzeczownikowy od psł. *strěla (zob.  strzała ).
    Pierwotne znaczenie odnosiło się wyłącznie do wypuszczania strzał. Z biegiem czasu i rozwojem myśli technicznej pojawiły się znaczenia wtórne odnoszące się do wystrzeliwania pocisków z broni palnej, wydawania odgłosu przypominającego strzelanie z broni palnej oraz metaforyczne - określające każde uderzenie, któremu towarzyszy trzask, wybuch, wyrzut, wzrost (ruch ku górze) i inne.