-
przyrządzone w określony sposób jedzenie stanowiące składnik jakiegoś posiłku
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
-
- smaczna, smakowita; ulubiona potrawa; lekkie, ostre, pikantne, tłuste, zdrowe; gotowane, smażone; ciepłe, zimne; domowe, proste, wykwintne, wyszukane potrawy; potrawy mączne, mięsne, mleczne; jarskie, wegetariańskie; narodowe, regionalne; egzotyczne, popularne, tradycyjne; postne, świąteczne, wielkanocne, wigilijne
- dwanaście potraw
- potrawy z mięsa, z ryb...; z grilla, z rusztu
- smak potrawy; degustacja, prezentacja; ceny; lista, spis, zestaw potraw
- obiad z trzech, czterech... potraw
- próbować, skosztować, spróbować potraw
- zjeść potrawę; gotować, przygotować/przygotowywać, przyrządzać, ugotować; podać/podawać, serwować potrawy
- sięgać po potrawy
-
|
Zgodnie z starym obyczajem, jak na porządną rodzinę przystało, zjedliśmy w noc wigilijną dwanaście potraw.
źródło: NKJP: Oczami karpia (w galarecie), Dziennik Polski, 2000-12-23
|
|
Gdy na dworze zimno, chętniej sięgamy po potrawy gorące: kiełbaski, frytki, pizze, a te smakują najlepiej, jeśli towarzyszy im smaczny sos pomidorowy.
źródło: NKJP: (P): NOWOŚCI HANDLOWE, Dziennik Polski, 2005-01-20
|
|
Dla szefa kuchni był to popisowy obiad, na który składał się najbardziej wymyślny zestaw potraw, mający zostawić w umysłach ucztujących niezatarte wspomnienie [...].
źródło: NKJP: Karol Olgierd Borchardt: Szaman morski, 1988
|
|
[...] obiad tych stołowników miał się składać z czterech potraw: dwóch mięsnych [...] i dwóch „jarzynowych” [...], a wszystko na świeżej słoninie, sera, ile zechcą, a także piwa bez ograniczenia.
źródło: NKJP: Tadeusz Rojek: Jak to się je : savoir-vivre przy stole, 1994
|
|
Na ten dzień zaplanowano szereg konkursów i gier sportowych. Będzie bufet oferujący potrawy z grilla i napoje.
źródło: NKJP: Zapraszają na święto szkoły, Dziennik Polski, 2001-06-06
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
potrawa
|
potrawy
|
|
D. |
potrawy
|
potraw
|
|
|
|
C. |
potrawie
|
potrawom
|
|
B. |
potrawę
|
potrawy
|
|
N. |
potrawą
|
potrawami
|
|
Ms. |
potrawie
|
potrawach
|
|
W. |
potrawo
|
potrawy
|
|
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego st.pol. potrawić 'zużyć, zniszczyć', potem (od XVI w.) także 'stracić, roztrwonić, zjeść wiele'; pierwotne znaczenie 'to, co się zużyje (przy jedzeniu)'; zob. trawić
CHRONOLOGIZACJA:
SStp
SPXVI
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 06.03.2011