-
1.a
pot. cecha świadcząca o braku gustu - poczucia piękna, harmonii i elegancji -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
Każda komedia jest dla nich głupia, każdy melodramat kiczowaty, każdy sukces to wynik bezguścia motłochu.
źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór: rzeczy mniejsze, 1998
W latach 20. XX wieku, po trzech dekadach niepodzielnego panowania, secesja uznana została za szczyt bezguścia, złego smaku i mieszczańskiego zacofania, a Europejczycy, osobliwie zaś nasi rodacy, powszechnie oczyszczali mieszkania z młodopolskiego kiczu.
źródło: NKJP: Henryka Wach - Malicka: Kicz, czyli nigdy nic nie wiadomo, Dziennik Zachodni, 2005-12-08
W pokojach muzycznych dostrzegłem, że puszcza się piosenki sentymentalne, z epoki wczesnego Gierka, discopolowe, biesiadne, niegdyś studenckie. [...] Gdybym zaczął przebywać tam dłużej, popadłbym w bezguście i tandetę.
źródło: NKJP: Krystyna Pytlakowska: Zaczatowani, 2005
Leżąc w szpitalu, zaprzyjaźnia się z pielęgniarką, panią Różą, uchodzącą za uosobienie brzydoty i bezguścia.
źródło: NKJP: Andrzej Grygierczyk: Otylia na Olimpie, Trybuna Śląska, 2004-08-19
Nie bawisz się – nie żyjesz. Idiotyzm sloganu dorównuje bezguściu ilustracji.
źródło: NKJP: Andrzej Górny: Kraje i obyczaje, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-01-28
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bezguście
bezguścia
D. bezguścia
bezguści
C. bezguściu
bezguściom
B. bezguście
bezguścia
N. bezguściem
bezguściami
Ms. bezguściu
bezguściach
W. bezguście
bezguścia
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ bezguście + (KOGO/CZEGO) -
Od: bez gustu (zob. bez II , gust )