Jak korzystać ze słownika?

urządzić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

6. dzieci za granicą

  • Definicja

    6.

    pot.  zapewnić komuś wysoki poziom życia
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Finanse

    czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

  • Cytaty

    Baba myśli, jak urządzić córkę razem z jej nieszczęsnym bachorem.

    źródło: KWSJP: Jan Błoński: Wszystkie sztuki Sławomira Mrożka, 1995

    Dlaczego urządził pan swoje dzieci za granicą?

    źródło: KWSJP: Alfred Siatecki: W rękach prokuratora, Gazeta Lubuska, 2005
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. urządzę
    		 urządzimy
    2 os. urządzisz
    		 urządzicie
    3 os. urządzi
    		 urządzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. urządziłem
    +(e)m urządził
    		 urządziłam
    +(e)m urządziła
    		 urządziłom
    +(e)m urządziło
    		 urządziliśmy
    +(e)śmy urządzili
    		 urządziłyśmy
    +(e)śmy urządziły
    2 os. urządziłeś
    +(e)ś urządził
    		 urządziłaś
    +(e)ś urządziła
    		 urządziłoś
    +(e)ś urządziło
    		 urządziliście
    +(e)ście urządzili
    		 urządziłyście
    +(e)ście urządziły
    3 os. urządził
    		 urządziła
    		 urządziło
    		 urządzili
    		 urządziły

    bezosobnik: urządzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. urządźmy
    2 os. urządź
    		 urządźcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. urządziłbym
    bym urządził
    		 urządziłabym
    bym urządziła
    		 urządziłobym
    bym urządziło
    		 urządzilibyśmy
    byśmy urządzili
    		 urządziłybyśmy
    byśmy urządziły
    2 os. urządziłbyś
    byś urządził
    		 urządziłabyś
    byś urządziła
    		 urządziłobyś
    byś urządziło
    		 urządzilibyście
    byście urządzili
    		 urządziłybyście
    byście urządziły
    3 os. urządziłby
    by urządził
    		 urządziłaby
    by urządziła
    		 urządziłoby
    by urządziło
    		 urządziliby
    by urządzili
    		 urządziłyby
    by urządziły

    bezosobnik: urządzono by

    bezokolicznik: urządzić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: urządziwszy

    gerundium: urządzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: urządzony

  • Składnia
    Rzosobowy + urządzić +
    KOGO
  • Pochodzenie

    ogsł. uręditi 'uporządkować, wprowadzić ład; zadbać o coś; rozporządzić, postanowić'

    Z przedrostkiem *u- od psł. *ręditi 'ustawiać w szeregu, szeregować, porządkować, wprowadzać ład; kierować czymś, rozporządzać, rządzić, władać'; zob.  rządzić