-
2.
młoda osoba, która zakłóca innym spokój swoim nieodpowiednim zachowaniem -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
synonimy: drapichrust
hiperonimy: ananas
rozrabiacz
rozrabiaka
-
Ucząc nas, 14-letnich urwisów, Schulz szybko doszedł do wniosku, że taką grupę lepiej będzie trzymać w ryzach, przykuwając czymś uwagę.
źródło: NKJP: Bartosz Trzebiatowski: Moc Brunona Schulza, Polska Głos Wielkopolski, 2005-08-27
On myślał, że ja nie chcę mu zapłacić, tylko uciec jak jakiś urwis.
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985
[...] samolot, pchnięty miękką niewidzialną pięścią, zaczął podskakiwać, dygotać i trzeszczeć niczym stara stodoła, którą wiejskie urwisy obrzucają kamieniami.
źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007
Urwisy krakowscy, zwani z dawien dawna „pauprami”, czyli po prostu ubogimi, podniecali okrzykami ulubione ptaki, które, też wzmocnione ogólną sympatią, przepędziły wrogów.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Na krawowski rynku, 2007
[...] jednemu podobają się ciemnowłosi wysocy faceci, a innym mali i rudzi urwisi [...].
źródło: Internet : dobramama.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. urwis
urwisi
ndepr urwisy
depr D. urwisa
urwisów
C. urwisowi
urwisom
B. urwisa
urwisów
N. urwisem
urwisami
Ms. urwisie
urwisach
W. urwisie
urwisi
ndepr urwisy
depr -
Poświadczona też postać urwisz (Brück). Od tematu przedrostkowego czasownika u-rwać z przyrostkiem -isz (w dialektach mazurzących -is), jak st.pol. płodzisz, pol. dial. pędzisz, krzepisz, porwisz, spędzisz (Gaertner).