męczyć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. wyczerpywać

  • 1.

    powodować utratę sił wskutek wysiłku fizycznego, psychicznego lub umysłowego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    sprawność i wydolność organizmu

    • praca męczy
    • męczyć człowieka, czytelnika, pana; ludzi, mieszkańców; oczy, wzrok
    • bardzo, cholernie, niesłychanie, niezmiernie, niezwykle, strasznie, szczególnie, wyjątkowo; ciągle, często, długo; mniej; szybko męczyć; męczyć fizycznie, psychicznie
    • męczyć i denerwować, męczyć i stresować
    • męczący kaszel, sen; dzień, okres, sezon; spacer, upał; obowiązek, turniej; męcząca cisza; droga, podróż, wyprawa; praca, wspinaczka; męczące zajęcie
  • Już ponad dziesięć lat męczą Martę potworne, napadowe duszności astmy psychogennej, prawie zawsze, kiedy wrażliwy system nerwowy nie wytrzymuje nadmiernego napięcia.

    źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

    Cały czas męczyło ją podejrzenie, że ten młokos odrobinę z niej drwi.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Bohiń, 1987

    Podręczniki musiały pewnie męczyć uczniów nadmiarem podawanych w dużych ilościach i w sposób arbitralny informacji, co mogło wynikać z empirycznego traktowania historii literatury.

    źródło: NKJP: Michał Zięba: Utwory romantyków polskich w procesie kształcenia galicyjskiej młodzieży szkolnej w latach 1860-1900 - Uwagi na marginesie badań nad recepcją, 2005

    Jaskrawe kolory ścian domów i ubrań męczyły wzrok.

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

    Po wielu dniach męczącego upału jest wreszcie zimno. Mży drobny deszczyk [...].

    źródło: NKJP: Eugeniusz Duraczyński: Rząd polski na uchodźstwie1939-1345 : organizacja, personalia, polityka, 1993

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. męczę
    męczymy
    2 os. męczysz
    męczycie
    3 os. męczy
    męczą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. męczyłem
    +(e)m męczył
    męczyłam
    +(e)m męczyła
    męczyłom
    +(e)m męczyło
    męczyliśmy
    +(e)śmy męczyli
    męczyłyśmy
    +(e)śmy męczyły
    2 os. męczyłeś
    +(e)ś męczył
    męczyłaś
    +(e)ś męczyła
    męczyłoś
    +(e)ś męczyło
    męczyliście
    +(e)ście męczyli
    męczyłyście
    +(e)ście męczyły
    3 os. męczył
    męczyła
    męczyło
    męczyli
    męczyły

    bezosobnik: męczono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę męczył
    będę męczyć
    będę męczyła
    będę męczyć
    będę męczyło
    będę męczyć
    będziemy męczyli
    będziemy męczyć
    będziemy męczyły
    będziemy męczyć
    2 os. będziesz męczył
    będziesz męczyć
    będziesz męczyła
    będziesz męczyć
    będziesz męczyło
    będziesz męczyć
    będziecie męczyli
    będziecie męczyć
    będziecie męczyły
    będziecie męczyć
    3 os. będzie męczył
    będzie męczyć
    będzie męczyła
    będzie męczyć
    będzie męczyło
    będzie męczyć
    będą męczyli
    będą męczyć
    będą męczyły
    będą męczyć

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. męczmy
    2 os. męcz
    męczcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. męczyłbym
    bym męczył
    męczyłabym
    bym męczyła
    męczyłobym
    bym męczyło
    męczylibyśmy
    byśmy męczyli
    męczyłybyśmy
    byśmy męczyły
    2 os. męczyłbyś
    byś męczył
    męczyłabyś
    byś męczyła
    męczyłobyś
    byś męczyło
    męczylibyście
    byście męczyli
    męczyłybyście
    byście męczyły
    3 os. męczyłby
    by męczył
    męczyłaby
    by męczyła
    męczyłoby
    by męczyło
    męczyliby
    by męczyli
    męczyłyby
    by męczyły

    bezosobnik: męczono by

    bezokolicznik: męczyć

    imiesłów przysłówkowy współczesny: męcząc

    gerundium: męczenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: męczący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: męczony

  • bez ograniczeń + męczyć +
    KOGO/CO + (CZYM)
  • psł. *mǫčiti 'zadawać męki, męczyć, dręczyć'

    Forma prasłowiańska to czasownik odrzeczownikowy od  psł.  *mǫka 'gniecenie, rozgniatanie, tłuczenie'; zob.  męka