pocisk

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. rzucony przedmiot

  • 2.

    pot.  przedmiot rzucony w celu uderzenia kogoś
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    ruch i spoczynek

    • rzucić, trafić pociskiem
  • Polek wyszukał zgrabny kamień, taki poręczny „płaskun”, i [...] rzucił go ponad rzeczką. Pocisk zatoczył przepisowy łuk, rąbnął znienacka we wzdętą banię worka za plecami Pluski.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959

    Na zdjęciach wykonanych przez fotoreporterów widać chuliganów rzucających w policjantów kamieniami wielkości piłki lekarskiej. Takim pociskiem można zabić człowieka.

    źródło: NKJP: Wygrana chuliganów, Dziennik Polski, 2001-06-12

    Chwyciła w szaleństwie trwogi ciężki przycisk i cisnęła nim z furią w stronę łajdackiego psa. [...] Zamiast dobrze obliczyć parabolę, pani Szymbartowa trafiła pociskiem o dwa rumby w lewo, czyli w szklane naczynie, w którym pławiły się dwie złote rybki.

    źródło: NKJP: Kornel Makuszyński: Szaleństwa Panny Ewy, 1957

    W odruchu posłużył się pociskiem [...] w postaci krzesła, gdyż ten przedmiot znalazł się akurat w zasięgu jego ręki. Chociaż nie zdołał nim porazić napastnika, [...] skutecznie przestraszył nieproszonego gościa, który zbiegł.

    źródło: NKJP: Krzesło jako miotacz, Wiadomości Rudzkie, 1999

    Z rozkołysanej wiatrem gałęzi spadła szyszka i uderzyła wprost w czubek głowy dorosłego. To rozbawiło braci. Każdy podniósł po ościstym pocisku i cisnął w jeńców.

    źródło: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. pocisk
    pociski
    D. pocisku
    pocisków
    C. pociskowi
    pociskom
    B. pocisk
    pociski
    N. pociskiem
    pociskami
    Ms. pocisku
    pociskach
    W. pocisku
    pociski
  • Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego  pociskać  'rzucać, miotać' ; zob.  ciskać