dzieciak

– A inni co na to? Są przecież zmiennicy, ochrona... – Panie Zygmuncie! Ależ z pana dzieciak! Nabrali wody w usta i udają, że wszystko w porządku!

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003

– Wiesz, Wronek, może jednak damy sobie spokój? I tak mu już dopiekliśmy. – No nie, nie bądź dzieciak. Jak pękasz, to daj mi bombę, ja sam to załatwię. Nie potrzebuję mięczaka.

źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008

[...]w wieczór wręczenia Aureliuszowi oficjalnej nominacji do składu Forum Doradców, oznajmiła: – Beze mnie byłbyś nikim. Wyśmiał ją, ale minę miał niepewną. Dzieciak. Pasjonat, który przerywał jej oglądanie filmu, bo właśnie wyczytał w prasie, że ryby w rzekach poniżej wielkich miast tracą męskość.

źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo, 2004

[...] nie przepędziła go na cztery wiatry, kiedy odkryła, jakiego rodzaju jest człowiekiem. Miała do niego słabość, a może i on w rzeczywistości nie był draniem, tylko słabym, trochę upośledzonym, trochę nawiedzonym, nieszczęśliwym dużym dzieciakiem.

źródło: NKJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą. Opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003