-
2.
długa wysoka lada, przy której, stojąc lub siedząc, można coś zjeść lub wypić, umieszczona zwykle w restauracji, kawiarni lub w mieszkaniu -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
meble i wystrój wnętrz -
- długi; marmurowy bufet
- bufet baru
- bufet w restauracji
- lada; obsługa bufetu
- w pobliżu, w stronę bufetu
- goście przy bufecie
- obsługiwać; mijać bufet
- podejść, ruszyć do bufetu
- oparty o bufet
- stać przed bufetem
- siedzieć, stać, stanąć, pić, wypić przy bufecie
-
Krystyna, chwilowo nie zajęta, robiła z boku bufetu rachunki. Chełmicki zapalił papierosa i nagle się podniósł. - Dokąd idziesz? - zaniepokoił się Andrzej. - Nie bój się. Chwilę. Łuk błyszczącego niklem barowego bufetu miał jedno tylko wyjście, z tyłu, za ekspresem kawowym.
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1995
Pod ścianą stał długi, drewniany bufet, gdzie można było napić się oficjalnie herbaty i nieoficjalnie wódki.
źródło: NKJP: Joanna Rudniańska: Miejsca, 1999
Leonhard podszedł do bufetu i zamówił i wódkę dla wszystkich Niemców.
źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007
Patrząc w lustro, zawieszone naprzeciw jego stolika, dostrzegł Ormela, jak płacił przy bufecie kelnerce, potem spiesznie szedł ku drzwiom.
źródło: NKJP: Andzrej Zbych: Stawka
Zresztą przecież Angus też zarabiał na życie, stojąc za bufetem i nalewając alkohol, a czasem zastępowali go w tym rodzice [...].
źródło: NKJP: Andrzej Anonomus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bufet
bufety
D. bufetu
bufetów
C. bufetowi
bufetom
B. bufet
bufety
N. bufetem
bufetami
Ms. bufecie
bufetach
W. bufecie
bufety
-
może niem. austr. Bufett
z fr. buffet