zniszczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zniszczyć samego siebie - pogorszyć funkcjonowanie swojego organizmu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Określenia fizyczności człowieka

sprawność i wydolność organizmu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Zniszczyło się wielu ludzi przez pijaństwo, życie na ulicy.

źródło: NKJP: 1/3 Krakowa, Dziennik Polski, 2000-02-25

[...] mój ojciec zniszczył się przez alkohol [...].

źródło: Internet: wpolityce.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zniszczyłem się +(e)m się zniszczył	zniszczyłam się +(e)m się zniszczyła	zniszczyłom się +(e)m się zniszczyło	zniszczyliśmy się +(e)śmy się zniszczyli	zniszczyłyśmy się +(e)śmy się zniszczyły
2 os.	zniszczyłeś się +(e)ś się zniszczył	zniszczyłaś się +(e)ś się zniszczyła	zniszczyłoś się +(e)ś się zniszczyło	zniszczyliście się +(e)ście się zniszczyli	zniszczyłyście się +(e)ście się zniszczyły
3 os.	zniszczył się	zniszczyła się	zniszczyło się	zniszczyli się	zniszczyły się

bezosobnik: zniszczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zniszczmy się
2 os.	zniszcz się	zniszczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zniszczyłbym się bym się zniszczył	zniszczyłabym się bym się zniszczyła	zniszczyłobym się bym się zniszczyło	zniszczylibyśmy się byśmy się zniszczyli	zniszczyłybyśmy się byśmy się zniszczyły
2 os.	zniszczyłbyś się byś się zniszczył	zniszczyłabyś się byś się zniszczyła	zniszczyłobyś się byś się zniszczyło	zniszczylibyście się byście się zniszczyli	zniszczyłybyście się byście się zniszczyły
3 os.	zniszczyłby się by się zniszczył	zniszczyłaby się by się zniszczyła	zniszczyłoby się by się zniszczyło	zniszczyliby się by się zniszczyli	zniszczyłyby się by się zniszczyły

bezosobnik: zniszczono by się

bezokolicznik: zniszczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zniszczywszy się

gerundium: zniszczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: niszczyć się

Zob. niszczyć