wręcz II

I
  • to, o czym mowa, ma cechę w takim stopniu, że powiedzieć o tym cokolwiek mniej byłoby złe
  • komentarz przyrematyczny

  • wykładnik doboru wyrażenia

  • (quasi)synonimy:  wprost II
    zgoła
  • Jeszcze był normalny, jeszcze wyglądał jak adiunkt nikomu niepotrzebnego fakultetu, choć już wtedy widać w nim było pierwsze ślady fiksacji czy wręcz szaleństwa.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Nowy świat i okolice, 1990

    Armia polska stawiała silny, zacięty, chwilami wręcz rozpaczliwy opór, który w niektórych momentach walki zapewniał jej wyraźną przewagę, co niemile zaskoczyło dowódcę wojsk austriackich arcyksięcia Ferdynanda d'Este.

    źródło: NKJP: Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski: Znane i nieznane. Rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001

    Derkaczowi przyświecały wręcz odmienne racje.

    źródło: NKJP: Leon Kruczkowski: Kordian i cham, 1974

    Wobec prozy Buczkowskiego nie tylko nieaktualne, ale wręcz komiczne stają się wszelkie teorie o ewolucji powieści współczesnej.

    źródło: NKJP: Zbigniew Bieńkowski: Przyszłość… przeszłości, 1996

    Brak dostępu do tej tajemnicy ogranicza, a w wielu przypadkach wręcz uniemożliwia prowadzenie działań zapobiegających praniu pieniędzy.

    źródło: NKJP: „Szara” kasa, Dziennik Polski, 1998-08-10

  • część mowy: partykuła

    podklasa: uściślająca

  • wręcz _
    cecha stopniowalna
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: Cz. rozk.
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • Zob.  wręcz I 

CHRONOLOGIZACJA:
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 10.02.2012