-
3.
niewielka drewniana konstrukcja, służąca jako mieszkanie i schronienie dla psów podwórkowych -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- ocieplana, wyściełana; psia buda
- buda dla psa, dla suki
- przywiązać psa do budy; uciec do budy; wyjść z budy
- uwiązać psa przy budzie; siedzieć w budzie
-
Rozglądając się dokoła, zupełnie nieoczekiwanie ujrzał opodal zabudowań farmy psią budę, a przed nią leżącego młodego psa, który patrzył w jego kierunku.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1995
I te dwa burki czy też kruczki odnosi z powrotem do budy, wsadza je pod rozdęty, mokry od mleka suczy brzuch.
źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: Półbaśnie, 1986
Panfil wyskoczył z budy, zaczął się dopraszać uwagi natrętnym szczekaniem.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1995
Kundel nie chciał Adamowych-Borsuczych obwarzanków. Warczał. Potem szczekał, o mało nie porwał za sobą budy, skacząc w stronę kolczastych krzaków.
źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1993
Zza jakiejś siatki wściekle ujada pies, biegnie równolegle do chodnika i drży cały od mokrej wilgoci i ze złości na nieznajomego włóczęgę, który zmusił go do opuszczenia ciepłej budy.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. buda
budy
D. budy
bud
C. budzie
budom
B. budę
budy
N. budą
budami
Ms. budzie
budach
W. budo
budy
-
śr.-w.-niem. būde 'szałas, chata'