samodzielny - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.b

wynikający z działań osoby, która robi coś bez odwoływania się do pomocy lub współpracy innych osób lub instytucji

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

synonimy:

samobytny

Połączenia

samodzielna decyzja; działalność gospodarcza, praca; egzystencja; samodzielne życie; stanowisko; samodzielne działania
samodzielne decydowanie, funkcjonowanie

Cytaty

Biegli psychiatrzy badający przed laty przypadek Brygidy S. stwierdzili, że ze względu na swoje upośledzenie nie miała ona możliwości ani samodzielnego decydowania o swoim losie, ani zmiany swojego trudnego położenia.

źródło: NKJP: Cezary Łazarewicz: Polski Fritzl nie ma piwnicy, Polityka, 2008-06-28

Dodatek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat życia.

źródło: NKJP: Beata Wolańska: O każdy grosz, Trybuna Śląska, 2004-06-19

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	samodzielny	samodzielny	samodzielny	samodzielne	samodzielna
D.	samodzielnego	samodzielnego	samodzielnego	samodzielnego	samodzielnej
C.	samodzielnemu	samodzielnemu	samodzielnemu	samodzielnemu	samodzielnej
B.	samodzielnego	samodzielnego	samodzielny	samodzielne	samodzielną
N.	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym	samodzielną
Ms.	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnej
W.	samodzielny	samodzielny	samodzielny	samodzielne	samodzielna

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	samodzielni	samodzielni	samodzielne	samodzielne
D.	samodzielnych	samodzielnych	samodzielnych	samodzielnych
C.	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym
B.	samodzielnych	samodzielnych	samodzielnych	samodzielne
N.	samodzielnymi	samodzielnymi	samodzielnymi	samodzielnymi
Ms.	samodzielnych	samodzielnych	samodzielnych	samodzielnych
W.	samodzielni	samodzielni	samodzielne	samodzielne

Stopień wyższy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	samodzielniejszy	samodzielniejszy	samodzielniejszy	samodzielniejsze	samodzielniejsza
D.	samodzielniejszego	samodzielniejszego	samodzielniejszego	samodzielniejszego	samodzielniejszej
C.	samodzielniejszemu	samodzielniejszemu	samodzielniejszemu	samodzielniejszemu	samodzielniejszej
B.	samodzielniejszego	samodzielniejszego	samodzielniejszy	samodzielniejsze	samodzielniejszą
N.	samodzielniejszym	samodzielniejszym	samodzielniejszym	samodzielniejszym	samodzielniejszą
Ms.	samodzielniejszym	samodzielniejszym	samodzielniejszym	samodzielniejszym	samodzielniejszej
W.	samodzielniejszy	samodzielniejszy	samodzielniejszy	samodzielniejsze	samodzielniejsza

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	samodzielniejsi	samodzielniejsi	samodzielniejsze	samodzielniejsze
D.	samodzielniejszych	samodzielniejszych	samodzielniejszych	samodzielniejszych
C.	samodzielniejszym	samodzielniejszym	samodzielniejszym	samodzielniejszym
B.	samodzielniejszych	samodzielniejszych	samodzielniejszych	samodzielniejsze
N.	samodzielniejszymi	samodzielniejszymi	samodzielniejszymi	samodzielniejszymi
Ms.	samodzielniejszych	samodzielniejszych	samodzielniejszych	samodzielniejszych
W.	samodzielniejsi	samodzielniejsi	samodzielniejsze	samodzielniejsze

Pochodzenie

Zob. sam I
Zob. działać

Por. st.pol. samodział od XV w. ‘sukno domowej roboty’, stąd początkowo samodzielny 'wykonany własnoręcznie'.