samodzielny - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

taki, który nie zależy pod względem politycznym od innego państwa

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Funkcjonowanie państwa

Połączenia

samodzielne państwo
samodzielny i suwerenny

Cytaty

Naddniestrze swą niezależność od Mołdawii zadeklarowało, nim ta stała się samodzielnym krajem (2 września 1990).

źródło: NKJP: Wojciech Śmieja: Mołdawia. Przewodnik Turystyczny, 2007

Rynek ubezpieczeniowy Białorusi rozpoczął swoje formowanie w 1991 r., po uzyskaniu przez Republikę statusu samodzielnego państwa, powstałego w wyniku rozpadu ZSRR.

źródło: NKJP: Białoruski rynek ubezpieczeniowy, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2008-04-29

Odmiana

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	samodzielny	samodzielny	samodzielny	samodzielne	samodzielna
D.	samodzielnego	samodzielnego	samodzielnego	samodzielnego	samodzielnej
C.	samodzielnemu	samodzielnemu	samodzielnemu	samodzielnemu	samodzielnej
B.	samodzielnego	samodzielnego	samodzielny	samodzielne	samodzielną
N.	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym	samodzielną
Ms.	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnej
W.	samodzielny	samodzielny	samodzielny	samodzielne	samodzielna

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	samodzielni	samodzielni	samodzielne	samodzielne
D.	samodzielnych	samodzielnych	samodzielnych	samodzielnych
C.	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym	samodzielnym
B.	samodzielnych	samodzielnych	samodzielnych	samodzielne
N.	samodzielnymi	samodzielnymi	samodzielnymi	samodzielnymi
Ms.	samodzielnych	samodzielnych	samodzielnych	samodzielnych
W.	samodzielni	samodzielni	samodzielne	samodzielne

Pochodzenie

Por. st.pol. samodział od XV w. ‘sukno domowej roboty’, stąd początkowo samodzielny 'wykonany własnoręcznie'.
Zob. sam + dzielny