wyciągnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

13.

zaśpiewać czysto wysokie tony

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność artystyczna człowieka

muzyka

Jej głos jest słabszy, bardziej chropowaty i nie ma już tej lekkości śpiewania. Nie zawsze też jest w stanie wyciągnąć wysokie dźwięki.

źródło: Internet

G7 wyciągnęła bez większego wysiłku.

źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyciągnąłem +(e)m wyciągnął	wyciągnęłam +(e)m wyciągnęła	wyciągnęłom +(e)m wyciągnęło	wyciągnęliśmy +(e)śmy wyciągnęli	wyciągnęłyśmy +(e)śmy wyciągnęły
2 os.	wyciągnąłeś +(e)ś wyciągnął	wyciągnęłaś +(e)ś wyciągnęła	wyciągnęłoś +(e)ś wyciągnęło	wyciągnęliście +(e)ście wyciągnęli	wyciągnęłyście +(e)ście wyciągnęły
3 os.	wyciągnął	wyciągnęła	wyciągnęło	wyciągnęli	wyciągnęły

bezosobnik: wyciągnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyciągnijmy
2 os.	wyciągnij	wyciągnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyciągnąłbym bym wyciągnął	wyciągnęłabym bym wyciągnęła	wyciągnęłobym bym wyciągnęło	wyciągnęlibyśmy byśmy wyciągnęli	wyciągnęłybyśmy byśmy wyciągnęły
2 os.	wyciągnąłbyś byś wyciągnął	wyciągnęłabyś byś wyciągnęła	wyciągnęłobyś byś wyciągnęło	wyciągnęlibyście byście wyciągnęli	wyciągnęłybyście byście wyciągnęły
3 os.	wyciągnąłby by wyciągnął	wyciągnęłaby by wyciągnęła	wyciągnęłoby by wyciągnęło	wyciągnęliby by wyciągnęli	wyciągnęłyby by wyciągnęły

bezosobnik: wyciągnięto by

bezokolicznik: wyciągnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyciągnąwszy

gerundium: wyciągnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyciągnięty

odpowiednik aspektowy: wyciągnąć

+

wyciągnąć

+

CO

Zob. ciągnąć