rozebrać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zdjąć z czegoś ozdoby

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

zwyczaje i obyczaje

	synonimy:	ubrać
	hiperonimy:	zdjąć

Zgodnie z tradycją drzewko można rozebrać już po święcie Trzech Króli.

źródło: NKJP: (MGR): Kiedy rozebrać choinkę?, Express Ilustrowany, 2003-01-07

W środę rozebrano choinkę przy oczku wodnym na Krupówkach.

źródło: NKJP: Oświetleniowe porządki, Dziennik Polski, 2003-02-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozebrałem +(e)m rozebrał	rozebrałam +(e)m rozebrała	rozebrałom +(e)m rozebrało	rozebraliśmy +(e)śmy rozebrali	rozebrałyśmy +(e)śmy rozebrały
2 os.	rozebrałeś +(e)ś rozebrał	rozebrałaś +(e)ś rozebrała	rozebrałoś +(e)ś rozebrało	rozebraliście +(e)ście rozebrali	rozebrałyście +(e)ście rozebrały
3 os.	rozebrał	rozebrała	rozebrało	rozebrali	rozebrały

bezosobnik: rozebrano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozbierzmy
2 os.	rozbierz	rozbierzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozebrałbym bym rozebrał	rozebrałabym bym rozebrała	rozebrałobym bym rozebrało	rozebralibyśmy byśmy rozebrali	rozebrałybyśmy byśmy rozebrały
2 os.	rozebrałbyś byś rozebrał	rozebrałabyś byś rozebrała	rozebrałobyś byś rozebrało	rozebralibyście byście rozebrali	rozebrałybyście byście rozebrały
3 os.	rozebrałby by rozebrał	rozebrałaby by rozebrała	rozebrałoby by rozebrało	rozebraliby by rozebrali	rozebrałyby by rozebrały

bezosobnik: rozebrano by

bezokolicznik: rozebrać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozebrawszy

gerundium: rozebranie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozebrany

odpowiednik aspektowy: rozbierać

Rz_osobowy

+

rozebrać

+

CO

ogsł. *orz-bьrati 'rozebrać (na części), rozczłonkować; oddzielić'; 'pojąć, zanalizować; zrozumieć'

Zob. brać