żywy duch

Panowała cisza, mącona jedynie pluskaniem wody i beztroskim terkotem jakiegoś ptaka, tokującego gdzieś w szuwarach. - Wygląda, jakby się tam żywy duch nie ostał - odezwał się któryś ze zwiadowców, odgarniając z linii wzroku trzcinową kitę.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem Kamień na szczycie Kroniki Drugiego Kręgu Księga I cz 1, 2005

Nagle usłyszałem jakiś odgłos na werandce. Ruszyłem w tamtą stronę z nadzieją, że spotkam żywego ducha, ale tylko przelewało się z wiadra, które podstawiono pod pękniętą rynienkę.

źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

Rozejrzałam się, nie było przy mnie Aleksandra, nie było też nikogo innego. Znalazłam się w długim korytarzu o niskim sklepieniu, było tu pełno drzwi. Zaglądałam po kolei do cel, ani żywego ducha.

źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996

Nie przepuszczono nikomu. Brano starców i niemowlęta, kaleki i matołków. Spędzano z łóżek rodzące kobiety i kazano im włazić na sanie. Ciągnięto obłożnie chorych i sparaliżowanych. W takiej skazanej na zagładę wsi czy osadzie nie miała prawa zostać żywa dusza.

źródło: NKJP: Beata Obertyńska: W domu niewoli, 2005

- Aurelia! Jeszcze nie śpisz? Wpół do drugiej. Gdzie ty jesteś?! Znów na dworcu? - Nie, koło domu babci, na Rynku. Nie masz pojęcia, jak tu cicho i spokojnie. Nie ma żywej duszy na ulicy, wszyscy śpią. Ciemno w każdym oknie.

źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993

[...] i tak mijają dni i tygodnie i nikt, żadna żywa dusza nie pojawia się u drzwi, prócz węszących za padliną szakali i hien.

źródło: NKJP: Edward Stachura: Cała jaskrawość, 2006