stracić - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

zużyć coś niewłaściwie, marnotrawiąc to

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

przeputać

Zanim dojechał do pit stopu, stracił mnóstwo cennych sekund, przez co spadł na siódmą pozycję.

źródło: NKJP: Juliusz Podolski: Montoya wchodzi do gry, Gazeta Poznańska, 2003-08-04

Oszukani klienci i stracone pieniądze - tak skończyło się szumnie zapowiadane otwarcie klubu fitness w krakowskiej Galerii Kazimierz.

źródło: NKJP: Katarzyna Klimek: Fikcyjny fitness, Dziennik Polski, 2008-05-21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	straciłem +(e)m stracił	straciłam +(e)m straciła	straciłom +(e)m straciło	straciliśmy +(e)śmy stracili	straciłyśmy +(e)śmy straciły
2 os.	straciłeś +(e)ś stracił	straciłaś +(e)ś straciła	straciłoś +(e)ś straciło	straciliście +(e)ście stracili	straciłyście +(e)ście straciły
3 os.	stracił	straciła	straciło	stracili	straciły

bezosobnik: stracono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		straćmy
2 os.	strać	straćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	straciłbym bym stracił	straciłabym bym straciła	straciłobym bym straciło	stracilibyśmy byśmy stracili	straciłybyśmy byśmy straciły
2 os.	straciłbyś byś stracił	straciłabyś byś straciła	straciłobyś byś straciło	stracilibyście byście stracili	straciłybyście byście straciły
3 os.	straciłby by stracił	straciłaby by straciła	straciłoby by straciło	straciliby by stracili	straciłyby by straciły

bezosobnik: stracono by

bezokolicznik: stracić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: straciwszy

gerundium: stracenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: stracony

odpowiednik aspektowy: tracić

+

stracić

+

CO

psł. jьz-tratiti